องค์

From Pali aṅga (“constituent; factor; member; part”) or Sanskrit अङ्ग (aṅga, “body; component; constituent; limb; etc”); perhaps via Old Khmer ʼaṅga, ʼaṅa, ʼã (“member, part; article, item, thing; body, person”). Cognate with Lao ອົງ (ʼong). Compare Modern Khmer អង្គ (ʼɑng).

องค์ • (ong)

1. (of a god, high priest, or royal person) body; form.
2. used as an honorific for or term of address to:
   1. gods, high priests, and royal persons, as well as things and beings relating to them.
      • John 20:28, KJV:

        โธมัสทูลตอบพระองค์ว่า "องค์พระผู้เป็นเจ้าของข้าพระองค์และพระเจ้าของข้าพระองค์"

        too-más tuun dtɔ̀ɔp prá-ong wâa "ong prá-pûu-bpen-jâao kɔ̌ɔng kâa-prá-ong lɛ́ prá-jâao kɔ̌ɔng kâa-prá-ong"

        And Thomas answered and said unto him, My Lord and my God.

      • Psalm 39:7, KJV:

        ข้าแต่องค์พระผู้เป็นเจ้า บัดนี้ ข้าพระองค์จะรอคอยอะไร ความหวังของข้าพระองค์อยู่ในพระองค์

        kâa-dtɛ̀ɛ ong prá-pûu-bpen-jâao bàt-níi kâa-prá-ong jà rɔɔ-kɔɔi à-rai kwaam-wǎng kɔ̌ɔng kâa-prá-ong yùu nai prá-ong

        And now, Lord, what wait I for? my hope is in thee.

   2. religious or sacred objects.
3. (slang)
   1. psychic ability or power.

      มันมีองค์

      man mii ong

      He's psychic! — (literally) He has ong!

   2. supernatural being.

      องค์ลง

      ong long

      A spirit has descended [into the body of a medium].

      องค์ประทับร่าง

      ong bprà-táp râang

      A spirit is possessing the body [of a medium].

4. body; embodiment.

   องค์ความรู้

   ong kwaam-rúu

   Body of knowledge

5. component; constituent; element.

องค์ • (ong)

1. Classifier for gods, high priests, and royal persons, as well as things and beings relating to them. ⇒ all nouns using this classifier
2. Classifier for religious or sacred objects. ⇒ all nouns using this classifier
3. (colloquial) Classifier for priests. ⇒ all nouns using this classifier