இலத்தீன்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from English Latin.

Pronunciation

[edit]

Proper noun

[edit]

இலத்தீன் (ilattīṉ)

  1. the Latin language

Declension

[edit]
ṉ-stem declension of இலத்தீன் (ilattīṉ) (singular only)
Singular Plural
Nominative இலத்தீன்
ilattīṉ
-
Vocative இலத்தீனே
ilattīṉē
-
Accusative இலத்தீனை
ilattīṉai
-
Dative இலத்தீனுக்கு
ilattīṉukku
-
Genitive இலத்தீனுடைய
ilattīṉuṭaiya
-
Singular Plural
Nominative இலத்தீன்
ilattīṉ
-
Vocative இலத்தீனே
ilattīṉē
-
Accusative இலத்தீனை
ilattīṉai
-
Dative இலத்தீனுக்கு
ilattīṉukku
-
Benefactive இலத்தீனுக்காக
ilattīṉukkāka
-
Genitive 1 இலத்தீனுடைய
ilattīṉuṭaiya
-
Genitive 2 இலத்தீனின்
ilattīṉiṉ
-
Locative 1 இலத்தீனில்
ilattīṉil
-
Locative 2 இலத்தீனிடம்
ilattīṉiṭam
-
Sociative 1 இலத்தீனோடு
ilattīṉōṭu
-
Sociative 2 இலத்தீனுடன்
ilattīṉuṭaṉ
-
Instrumental இலத்தீனால்
ilattīṉāl
-
Ablative இலத்தீனிலிருந்து
ilattīṉiliruntu
-