кан

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: қан, Кан, and Appendix:Variations of "kan"

Chuvash

[edit]

Etymology

[edit]

Perhaps borrowed from another Turkic language as it did not follow the change in vowels occurred in Chuvash. Ultimately from Proto-Turkic *kān- (“to be satisfied”). Cognate with Turkish kan- (“to be contented, satisfied”).

Verb

[edit]

кан • (kan)

  1. to relax
  2. to calm down, be satisfied

Derived terms

[edit]

Further reading

[edit]
  • “кан”, in Электронлă сăмахсар‎[1] (overall work in Russian and Chuvash), 1996.

Kyrgyz

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Proto-Turkic *kiān (“blood”).

Noun

[edit]

кан • (kan) (Arabic spelling قان)

  1. blood

Etymology 2

[edit]

From Classical Mongolian ᠬᠠᠨ (qan).

Noun

[edit]

кан • (kan) (Arabic spelling قان)

  1. khan
Declension
[edit]
Declension of кан
singular
(жекелик) 		plural
(көптөгөн)
nominative (атооч) кан
kan 		кандар
kandar
genitive (илик) кандын
kandın 		кандардын
kandardın
dative (барыш) канга
kanga 		кандарга
kandarga
accusative (табыш) канды
kandı 		кандарды
kandardı
locative (жатыш) канда
kanda 		кандарда
kandarda
ablative (чыгыш) кандан
kandan 		кандардан
kandardan
possessive forms
first-person singular
(менин)
nominative каным
kanım 		кандарым
kandarım
genitive канымдын
kanımdın 		кандарымдын
kandarımdın
dative каныма
kanıma 		кандарыма
kandarıma
accusative канымды
kanımdı 		кандарымды
kandarımdı
locative канымда
kanımda 		кандарымда
kandarımda
ablative канымдан
kanımdan 		кандарымдан
kandarımdan
second-person singular informal
(сенин)
nominative каның
kanıŋ 		кандарың
kandarıŋ
genitive каныңдын
kanıŋdın 		кандарыңдын
kandarıŋdın
dative каныңа
kanıŋa 		кандарыңа
kandarıŋa
accusative каныңды
kanıŋdı 		кандарыңды
kandarıŋdı
locative каныңда
kanıŋda 		кандарыңда
kandarıŋda
ablative каныңдан
kanıŋdan 		кандарыңдан
kandarıŋdan
second-person singular formal
(сиздин)
nominative каныңыз
kanıŋız 		кандарыңыз
kandarıŋız
genitive каныңыздын
kanıŋızdın 		кандарыңыздын
kandarıŋızdın
dative каныңызга
kanıŋızga 		кандарыңызга
kandarıŋızga
accusative каныңызды
kanıŋızdı 		кандарыңызды
kandarıŋızdı
locative каныңызда
kanıŋızda 		кандарыңызда
kandarıŋızda
ablative каныңыздан
kanıŋızdan 		кандарыңыздан
kandarıŋızdan

Nogai

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *kiān (“blood”).

Noun

[edit]

кан • (kan)

  1. blood

Northern Altai

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Proto-Turkic *kiān (“blood”).

Noun

[edit]

кан • (kan)

  1. blood

Etymology 2

[edit]

From Mongolian хаан (xaan, “khan”).

Noun

[edit]

кан • (kan)

  1. khan
  2. khanate, country

Serbo-Croatian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ка̑н m (Latin spelling kȃn)

  1. khan

Declension

[edit]
Declension of кан
singular plural
nominative кан ка́нови
genitive кана канова
dative кану кановима
accusative кана канове
vocative кане канови
locative кану кановима
instrumental каном кановима

Southern Altai

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Proto-Turkic *kiān (“blood”).

Noun

[edit]

кан • (kan)

  1. blood

Etymology 2

[edit]

From Mongolian хаан (xaan, “khan”).

Noun

[edit]

кан • (kan)

  1. khan
  2. khanate, country
    Кан-Алтай ― Kan-Altay ― The Altai Republic/Krai
Declension
[edit]
Inflection of кан (kan)
singular only
absolute кан (kan)
definite genitive кандыҥ (kandïŋ)
dative канга (kanga)
definite accusative канды (kandï)
locative канда (kanda)
ablative кандаҥ (kandaŋ)

Tatar

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Turkic *kiān (“blood”).

Noun

[edit]

кан • (qan)

  1. blood
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=кан&oldid=77780651"