κατάφρακτος
Jump to navigation
Jump to search
Ancient Greek
[edit]Alternative forms
[edit]- κατάφαρκτος (katápharktos) — Old Attic
Etymology
[edit]From κατα (kata, “prefix indicating a great degree or intensity”) + φράσσω (phrássō, “protected; fenced in”) + -τος (-tos, “a suffix forming nouns indicating a state of being”).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /ka.tá.pʰrak.tos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kaˈta.pʰrak.tos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /kaˈta.ɸrak.tos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /kaˈta.frak.tos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /kaˈta.frak.tos/
Adjective
[edit]κᾰτάφρακτος • (katáphraktos) m or f (neuter κᾰτάφρακτον); second declension
Declension
[edit]| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
| Nominative | κᾰτάφρακτος katáphraktos |
κᾰτάφρακτον katáphrakton |
κᾰταφράκτω kataphráktō |
κᾰταφράκτω kataphráktō |
κᾰτάφρακτοι katáphraktoi |
κᾰτάφρακτᾰ katáphrakta | ||||||||
| Genitive | κᾰταφράκτου kataphráktou |
κᾰταφράκτου kataphráktou |
κᾰταφράκτοιν kataphráktoin |
κᾰταφράκτοιν kataphráktoin |
κᾰταφράκτων kataphráktōn |
κᾰταφράκτων kataphráktōn | ||||||||
| Dative | κᾰταφράκτῳ kataphráktōi |
κᾰταφράκτῳ kataphráktōi |
κᾰταφράκτοιν kataphráktoin |
κᾰταφράκτοιν kataphráktoin |
κᾰταφράκτοις kataphráktois |
κᾰταφράκτοις kataphráktois | ||||||||
| Accusative | κᾰτάφρακτον katáphrakton |
κᾰτάφρακτον katáphrakton |
κᾰταφράκτω kataphráktō |
κᾰταφράκτω kataphráktō |
κᾰταφράκτους kataphráktous |
κᾰτάφρακτᾰ katáphrakta | ||||||||
| Vocative | κᾰτάφρακτε katáphrakte |
κᾰτάφρακτον katáphrakton |
κᾰταφράκτω kataphráktō |
κᾰταφράκτω kataphráktō |
κᾰτάφρακτοι katáphraktoi |
κᾰτάφρακτᾰ katáphrakta | ||||||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| κᾰταφράκτως kataphráktōs |
κᾰταφρακτότερος kataphraktóteros |
κᾰταφρακτότᾰτος kataphraktótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
Noun
[edit]κατάφρακτος • (katáphraktos) m (genitive κατάφρακτου); second declension
Inflection
[edit]| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ὁ κατάφρακτος ho katáphraktos |
τὼ καταφράκτω tṑ kataphráktō |
οἱ κατάφρακτοι hoi katáphraktoi | ||||||||||
| Genitive | τοῦ καταφράκτου toû kataphráktou |
τοῖν καταφράκτοιν toîn kataphráktoin |
τῶν καταφράκτων tôn kataphráktōn | ||||||||||
| Dative | τῷ καταφράκτῳ tôi kataphráktōi |
τοῖν καταφράκτοιν toîn kataphráktoin |
τοῖς καταφράκτοις toîs kataphráktois | ||||||||||
| Accusative | τὸν κατάφρακτον tòn katáphrakton |
τὼ καταφράκτω tṑ kataphráktō |
τοὺς καταφράκτους toùs kataphráktous | ||||||||||
| Vocative | κατάφρακτε katáphrakte |
καταφράκτω kataphráktō |
κατάφρακτοι katáphraktoi | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
Descendants
[edit]- → Latin: cataphractus
Further reading
[edit]- κατάφρακτος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- “κατάφρακτος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
- decked idem, page 201.
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Ancient Greek κατάφρακτος (katáphraktos, “covered, shut up”).
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]κατάφρακτος • (katáfraktos) m (feminine κατάφρακτη, neuter κατάφρακτο)
- (history, military) related to a cataphract
Declension
[edit]Declension of κατάφρακτος
| number case \ gender |
singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | κατάφρακτος • | κατάφρακτη • | κατάφρακτο • | κατάφρακτοι • | κατάφρακτες • | κατάφρακτα • |
| genitive | κατάφρακτου • | κατάφρακτης • | κατάφρακτου • | κατάφρακτων • | κατάφρακτων • | κατάφρακτων • |
| accusative | κατάφρακτο • | κατάφρακτη • | κατάφρακτο • | κατάφρακτους • | κατάφρακτες • | κατάφρακτα • |
| vocative | κατάφρακτε • | κατάφρακτη • | κατάφρακτο • | κατάφρακτοι • | κατάφρακτες • | κατάφρακτα • |
Noun
[edit]κατάφρακτος • (katáfraktos) m (plural κατάφρακτοι)
- (history, military) cataphract (a heavily armoured Byzantine military unit; a soldier thus armed; the armour worn)
Declension
[edit]Declension of κατάφρακτος
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κατάφρακτος • | κατάφρακτοι • |
| genitive | κατάφρακτου • | κατάφρακτων • |
| accusative | κατάφρακτο • | κατάφρακτους • |
| vocative | κατάφρακτε • | κατάφρακτοι • |
Further reading
[edit]κατάφρακτος on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
Categories:
- Ancient Greek compound terms
- Ancient Greek terms suffixed with -τος
- Ancient Greek 4-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek adjectives
- Ancient Greek proparoxytone terms
- Ancient Greek nouns
- Ancient Greek masculine nouns
- Ancient Greek second-declension nouns
- Ancient Greek masculine nouns in the second declension
- Greek terms inherited from Ancient Greek
- Greek terms derived from Ancient Greek
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek adjectives
- el:History
- el:Military
- Greek adjectives in declension ος-η-ο
- Greek nouns
- Greek masculine nouns
- Greek nouns declining like 'καλόγερος'