[go: up one dir, main page]

Jump to content

śmieć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɕmjɛt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛt͡ɕ
  • Syllabification: śmieć

Etymology 1

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *sъ̏metь, from *sъmesti.

Noun

[edit]

śmieć m inan

  1. piece of garbage or trash
  2. trash (something worthless or of low quality)
    Synonyms: see Thesaurus:badziewie
  3. (in the plural) rubbish, garbage, trash, waste, refuse, junk

Alternative forms

[edit]
Declension
[edit]
Derived terms
[edit]
adjectives
nouns
verb
[edit]
noun
verbs

Noun

[edit]

śmieć m pers

  1. (colloquial) trash (contemptible or despicable person)
Declension
[edit]

Etymology 2

[edit]

Inherited from Old Polish śmieć, from Proto-Slavic *sъmě̀ti, from *sъ- +‎ *měti, from Proto-Indo-European *meh₁-.

Verb

[edit]

śmieć impf

  1. (intransitive) dare (to have enough courage (to do something))
    Synonym: ważyć się
    Jak śmiesz!How dare you!
Conjugation
[edit]
Conjugation of śmieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive śmieć
present tense 1st śmiem śmiemy
2nd śmiesz śmiecie
3rd śmie śmią
impersonal śmie się
past tense 1st śmiałem,
-(e)m śmiał
śmiałam,
-(e)m śmiała
śmiałom,
-(e)m śmiało
śmieliśmy,
-(e)śmy śmieli
śmiałyśmy,
-(e)śmy śmiały
2nd śmiałeś,
-(e)ś śmiał
śmiałaś,
-(e)ś śmiała
śmiałoś,
-(e)ś śmiało
śmieliście,
-(e)ście śmieli
śmiałyście,
-(e)ście śmiały
3rd śmiał śmiała śmiało śmieli śmiały
impersonal śmiano
future tense 1st będę śmiał,
będę śmieć
będę śmiała,
będę śmieć
będę śmiało,
będę śmieć
będziemy śmieli,
będziemy śmieć
będziemy śmiały,
będziemy śmieć
2nd będziesz śmiał,
będziesz śmieć
będziesz śmiała,
będziesz śmieć
będziesz śmiało,
będziesz śmieć
będziecie śmieli,
będziecie śmieć
będziecie śmiały,
będziecie śmieć
3rd będzie śmiał,
będzie śmieć
będzie śmiała,
będzie śmieć
będzie śmiało,
będzie śmieć
będą śmieli,
będą śmieć
będą śmiały,
będą śmieć
impersonal będzie śmieć się
conditional 1st śmiałbym,
bym śmiał
śmiałabym,
bym śmiała
śmiałobym,
bym śmiało
śmielibyśmy,
byśmy śmieli
śmiałybyśmy,
byśmy śmiały
2nd śmiałbyś,
byś śmiał
śmiałabyś,
byś śmiała
śmiałobyś,
byś śmiało
śmielibyście,
byście śmieli
śmiałybyście,
byście śmiały
3rd śmiałby,
by śmiał
śmiałaby,
by śmiała
śmiałoby,
by śmiało
śmieliby,
by śmieli
śmiałyby,
by śmiały
impersonal śmiano by
imperative 1st niech śmiem śmiejmy
2nd śmiej śmiejcie
3rd niech śmie niech śmią
active adjectival participle śmiący śmiąca śmiące śmiący śmiące
contemporary adverbial participle śmiąc
verbal noun śmienie

or

Conjugation of śmieć impf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive śmieć
present tense 1st śmiem śmiemy
2nd śmiesz śmiecie
3rd śmie śmieją
impersonal śmie się
past tense 1st śmiałem,
-(e)m śmiał
śmiałam,
-(e)m śmiała
śmiałom,
-(e)m śmiało
śmieliśmy,
-(e)śmy śmieli
śmiałyśmy,
-(e)śmy śmiały
2nd śmiałeś,
-(e)ś śmiał
śmiałaś,
-(e)ś śmiała
śmiałoś,
-(e)ś śmiało
śmieliście,
-(e)ście śmieli
śmiałyście,
-(e)ście śmiały
3rd śmiał śmiała śmiało śmieli śmiały
impersonal śmiano
future tense 1st będę śmiał,
będę śmieć
będę śmiała,
będę śmieć
będę śmiało,
będę śmieć
będziemy śmieli,
będziemy śmieć
będziemy śmiały,
będziemy śmieć
2nd będziesz śmiał,
będziesz śmieć
będziesz śmiała,
będziesz śmieć
będziesz śmiało,
będziesz śmieć
będziecie śmieli,
będziecie śmieć
będziecie śmiały,
będziecie śmieć
3rd będzie śmiał,
będzie śmieć
będzie śmiała,
będzie śmieć
będzie śmiało,
będzie śmieć
będą śmieli,
będą śmieć
będą śmiały,
będą śmieć
impersonal będzie śmieć się
conditional 1st śmiałbym,
bym śmiał
śmiałabym,
bym śmiała
śmiałobym,
bym śmiało
śmielibyśmy,
byśmy śmieli
śmiałybyśmy,
byśmy śmiały
2nd śmiałbyś,
byś śmiał
śmiałabyś,
byś śmiała
śmiałobyś,
byś śmiało
śmielibyście,
byście śmieli
śmiałybyście,
byście śmiały
3rd śmiałby,
by śmiał
śmiałaby,
by śmiała
śmiałoby,
by śmiało
śmieliby,
by śmieli
śmiałyby,
by śmiały
impersonal śmiano by
imperative 1st niech śmiem śmiejmy
2nd śmiej śmiejcie
3rd niech śmie niech śmieją
active adjectival participle śmiejący śmiejąca śmiejące śmiejący śmiejące
contemporary adverbial participle śmiejąc
verbal noun śmienie
[edit]
adjective
nouns
verbs

Etymology 3

[edit]

See śniedź.

Noun

[edit]

śmieć f

  1. (Kuyavia) Alternative form of śniedź

Etymology 4

[edit]

See the etymology of the corresponding lemma form.

Verb

[edit]

śmieć

  1. second-person singular imperative of śmiecić

Further reading

[edit]
  • śmieć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • śmieć in Polish dictionaries at PWN