zakładnik
Polish
[edit]
Etymology
[edit]From zakład + -nik. First attested in the 16th century.[1]
Pronunciation
[edit]- (Middle Polish) IPA(key): /zaˈkɫad.ɲik/
- (Greater Poland):
- (Chełmno-Dobrzyń) IPA(key): /zaˈkwad.ɲik/
Noun
[edit]zakładnik m pers (female equivalent zakładniczka or (obsolete) zakładnica)
- hostage (person seized in order to compel another party to act (or refrain from acting) in a certain way, because of the threat of harm to the hostage)
Declension
[edit]Declension of zakładnik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | zakładnik | zakładnicy/zakładniki (deprecative) |
| genitive | zakładnika | zakładników |
| dative | zakładnikowi | zakładnikom |
| accusative | zakładnika | zakładników |
| instrumental | zakładnikiem | zakładnikami |
| locative | zakładniku | zakładnikach |
| vocative | zakładniku | zakładnicy |
Derived terms
[edit]noun
Related terms
[edit]adjectives
nouns
verbs
Noun
[edit]zakładnik m inan
- (Chełmno) weight nail (thick nail at the end of a pole used to attach weight when four horses are riding)
References
[edit]Further reading
[edit]- zakładnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- zakładnik in Polish dictionaries at PWN
- Samuel Bogumił Linde (1807–1814) “zakładnik”, in Słownik języka polskiego
- Aleksander Zdanowicz (1861) “zakładnik”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
- J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1927), “zakładnik”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 8, Warsaw, page 125
- Gustaw Pobłocki (1887) “zakładnik”, in Słownik kaszubski z dodatkiem idyotyzmów chełmińskich i kociewskich (in Polish), 2 edition, Chełmno, page 145