wrzeć

Polish

Etymology

Inherited from Old Polish wrzeć, from Proto-Slavic *vьrěti.

Pronunciation

IPA^(key): /ˈvʐɛt͡ɕ/
Audio: (file)
Rhymes: -ɛt͡ɕ
Syllabification: wrzeć

Verb

wrzeć impf (perfective zawrzeć)

(intransitive) to boil (to begin to turn into a gas)

Conjugation

Conjugation of wrzeć impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wrzeć
present tense	1^st	wrę			wrzemy
	2^nd	wrzesz			wrzecie
	3^rd	wrze			wrą
	impersonal	wrze się
past tense	1^st	wrzałem, -(e)m wrzał	wrzałam, -(e)m wrzała	wrzałom, -(e)m wrzało	wrzeliśmy, -(e)śmy wrzeli	wrzałyśmy, -(e)śmy wrzały
	2^nd	wrzałeś, -(e)ś wrzał	wrzałaś, -(e)ś wrzała	wrzałoś, -(e)ś wrzało	wrzeliście, -(e)ście wrzeli	wrzałyście, -(e)ście wrzały
	3^rd	wrzał	wrzała	wrzało	wrzeli	wrzały
future tense	1^st	będę wrzał, będę wrzeć	będę wrzała, będę wrzeć	będę wrzało, będę wrzeć	będziemy wrzeli, będziemy wrzeć	będziemy wrzały, będziemy wrzeć
	2^nd	będziesz wrzał, będziesz wrzeć	będziesz wrzała, będziesz wrzeć	będziesz wrzało, będziesz wrzeć	będziecie wrzeli, będziecie wrzeć	będziecie wrzały, będziecie wrzeć
	3^rd	będzie wrzał, będzie wrzeć	będzie wrzała, będzie wrzeć	będzie wrzało, będzie wrzeć	będą wrzeli, będą wrzeć	będą wrzały, będą wrzeć
	impersonal	będzie wrzeć się
conditional	1^st	wrzałbym, bym wrzał	wrzałabym, bym wrzała	wrzałobym, bym wrzało	wrzelibyśmy, byśmy wrzeli	wrzałybyśmy, byśmy wrzały
	2^nd	wrzałbyś, byś wrzał	wrzałabyś, byś wrzała	wrzałobyś, byś wrzało	wrzelibyście, byście wrzeli	wrzałybyście, byście wrzały
	3^rd	wrzałby, by wrzał	wrzałaby, by wrzała	wrzałoby, by wrzało	wrzeliby, by wrzeli	wrzałyby, by wrzały
imperative	1^st	niech wrę			wrzyjmy
	2^nd	wrzyj			wrzyjcie
	3^rd	niech wrze			niech wrą
active adjectival participle		wrący	wrąca	wrące	wrący	wrące
contemporary adverbial participle		wrąc
verbal noun		wrzenie

or

Conjugation of wrzeć impf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		wrzeć
present tense	1^st	wrzę			wrzemy
	2^nd	wrzesz			wrzecie
	3^rd	wrze			wrzą
	impersonal	wrze się
past tense	1^st	wrzałem, -(e)m wrzał	wrzałam, -(e)m wrzała	wrzałom, -(e)m wrzało	wrzeliśmy, -(e)śmy wrzeli	wrzałyśmy, -(e)śmy wrzały
	2^nd	wrzałeś, -(e)ś wrzał	wrzałaś, -(e)ś wrzała	wrzałoś, -(e)ś wrzało	wrzeliście, -(e)ście wrzeli	wrzałyście, -(e)ście wrzały
	3^rd	wrzał	wrzała	wrzało	wrzeli	wrzały
future tense	1^st	będę wrzał, będę wrzeć	będę wrzała, będę wrzeć	będę wrzało, będę wrzeć	będziemy wrzeli, będziemy wrzeć	będziemy wrzały, będziemy wrzeć
	2^nd	będziesz wrzał, będziesz wrzeć	będziesz wrzała, będziesz wrzeć	będziesz wrzało, będziesz wrzeć	będziecie wrzeli, będziecie wrzeć	będziecie wrzały, będziecie wrzeć
	3^rd	będzie wrzał, będzie wrzeć	będzie wrzała, będzie wrzeć	będzie wrzało, będzie wrzeć	będą wrzeli, będą wrzeć	będą wrzały, będą wrzeć
	impersonal	będzie wrzeć się
conditional	1^st	wrzałbym, bym wrzał	wrzałabym, bym wrzała	wrzałobym, bym wrzało	wrzelibyśmy, byśmy wrzeli	wrzałybyśmy, byśmy wrzały
	2^nd	wrzałbyś, byś wrzał	wrzałabyś, byś wrzała	wrzałobyś, byś wrzało	wrzelibyście, byście wrzeli	wrzałybyście, byście wrzały
	3^rd	wrzałby, by wrzał	wrzałaby, by wrzała	wrzałoby, by wrzało	wrzeliby, by wrzeli	wrzałyby, by wrzały
imperative	1^st	niech wrzę			wrzyjmy
	2^nd	wrzyj			wrzyjcie
	3^rd	niech wrze			niech wrzą
active adjectival participle		wrzący	wrząca	wrzące	wrzący	wrzące
contemporary adverbial participle		wrząc
verbal noun		wrzenie

Derived terms

noun

wrzenie

Polish

Etymology

Pronunciation

Verb

Conjugation

Derived terms

Further reading