[go: up one dir, main page]
Jump to content

wygnać

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish wygnać, from Proto-Slavic *vygъnati. By surface analysis, wy- +‎ gnać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvɘ.ɡnat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘɡnat͡ɕ
  • Syllabification: wy‧gnać

Verb

[edit]

wygnać pf (imperfective wyganiać)

  1. (transitive) to chase away
  2. (transitive) to expel, to drive out
  3. (transitive) to exile
  4. (reflexive with się) to chase each other away

Conjugation

[edit]
Conjugation of wygnać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wygnać
future tense 1st wygnam wygnamy
2nd wygnasz wygnacie
3rd wygna wygnają
impersonal wygna się
past tense 1st wygnałem,
-(e)m wygnał 		wygnałam,
-(e)m wygnała 		wygnałom,
-(e)m wygnało 		wygnaliśmy,
-(e)śmy wygnali 		wygnałyśmy,
-(e)śmy wygnały
2nd wygnałeś,
-(e)ś wygnał 		wygnałaś,
-(e)ś wygnała 		wygnałoś,
-(e)ś wygnało 		wygnaliście,
-(e)ście wygnali 		wygnałyście,
-(e)ście wygnały
3rd wygnał wygnała wygnało wygnali wygnały
impersonal wygnano
conditional 1st wygnałbym,
bym wygnał 		wygnałabym,
bym wygnała 		wygnałobym,
bym wygnało 		wygnalibyśmy,
byśmy wygnali 		wygnałybyśmy,
byśmy wygnały
2nd wygnałbyś,
byś wygnał 		wygnałabyś,
byś wygnała 		wygnałobyś,
byś wygnało 		wygnalibyście,
byście wygnali 		wygnałybyście,
byście wygnały
3rd wygnałby,
by wygnał 		wygnałaby,
by wygnała 		wygnałoby,
by wygnało 		wygnaliby,
by wygnali 		wygnałyby,
by wygnały
impersonal wygnano by
imperative 1st niech wygnam wygnajmy
2nd wygnaj wygnajcie
3rd niech wygna niech wygnają
passive adjectival participle wygnany wygnana wygnane wygnani wygnane
anterior adverbial participle wygnawszy
verbal noun wygnanie

Further reading

[edit]
  • wygnać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wygnać in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=wygnać&oldid=82181410"