vespermanĝi

From vespermanĝo (“dinner, supper, evening meal”) +‎ -i (infinitive verb suffix).

• IPA^(key): [vesperˈmand͡ʒi]
• Rhymes: -and͡ʒi
• Hyphenation: ves‧per‧man‧ĝi

vespermanĝi (present vespermanĝas, past vespermanĝis, future vespermanĝos, conditional vespermanĝus, volitive vespermanĝu)

1. (intransitive) to eat dinner (supper, evening meal), to dine

   Coordinate terms: matenmanĝi (“to eat breakfast”), tagmanĝi (“to eat lunch”)

Conjugation of vespermanĝi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		vespermanĝas		vespermanĝis		vespermanĝos
active participle		vespermanĝanta	vespermanĝantaj	vespermanĝinta	vespermanĝintaj	vespermanĝonta	vespermanĝontaj
	acc.	vespermanĝantan	vespermanĝantajn	vespermanĝintan	vespermanĝintajn	vespermanĝontan	vespermanĝontajn
nominal active participle		vespermanĝanto	vespermanĝantoj	vespermanĝinto	vespermanĝintoj	vespermanĝonto	vespermanĝontoj
	acc.	vespermanĝanton	vespermanĝantojn	vespermanĝinton	vespermanĝintojn	vespermanĝonton	vespermanĝontojn
adverbial active participle		vespermanĝante		vespermanĝinte		vespermanĝonte

infinitive		vespermanĝi						imperative		vespermanĝu						conditional		vespermanĝus