From Wiktionary, the free dictionary
From Old Norse styrkja, from styrkr (“strong”).
styrkia
- to strengthen
Conjugation of styrkia (weak)
|
|
present
|
past
|
| infinitive
|
styrkia
|
—
|
| participle
|
styrkiandi, styrkiande
|
styrkter
|
| active voice
|
indicative
|
subjunctive
|
imperative
|
indicative
|
subjunctive
|
| iæk
|
styrkir
|
styrki, styrke
|
—
|
styrkti, styrkte
|
styrkti, styrkte
|
| þū
|
styrkir
|
styrki, styrke
|
styrk
|
styrkti, styrkte
|
styrkti, styrkte
|
| han
|
styrkir
|
styrki, styrke
|
—
|
styrkti, styrkte
|
styrkti, styrkte
|
| vīr
|
styrkium, styrkiom
|
styrkium, styrkiom
|
styrkium, styrkiom
|
styrktum, styrktom
|
styrktum, styrktom
|
| īr
|
styrkin
|
styrkin
|
styrkin
|
styrktin
|
styrktin
|
| þēr
|
styrkia
|
styrkin
|
—
|
styrktu, styrkto
|
styrktin
|
| mediopassive voice
|
indicative
|
subjunctive
|
imperative
|
indicative
|
subjunctive
|
| iæk
|
styrkis
|
styrkis, styrkes
|
—
|
styrktis, styrktes
|
styrktis, styrktes
|
| þū
|
styrkis
|
styrkis, styrkes
|
—
|
styrktis, styrktes
|
styrktis, styrktes
|
| han
|
styrkis
|
styrkis, styrkes
|
—
|
styrktis, styrktes
|
styrktis, styrktes
|
| vīr
|
styrkiums, styrkioms
|
styrkiums, styrkioms
|
—
|
styrktums, styrktoms
|
styrktums, styrktoms
|
| īr
|
styrkins
|
styrkins
|
—
|
styrktins
|
styrktins
|
| þēr
|
styrkias
|
styrkins
|
—
|
styrktus, styrktos
|
styrktins
|
