słych

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Deverbal from słychać.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

słych m inan

  1. (Far Masovian, chiefly in set phrases) sound (information of someone's pressence detected by the ear)
    Coordinate term: wid
    Ani widu, ani slychu.(I) haven't seen or heard (it).
    Ani słychu o nim.I haven't heard anything about him.

Further reading

[edit]
  • Antoni Waga (1860) “słych”, in “Abecadłowy spis wyrazów ludowego języka w okolicach Łomży, Wizny i przyległych”, in Kazimierz Władysław Wóycicki, editor, Biblioteka Warszawska (in Polish), volume 2, Warsaw, page 758