przetrwać

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From prze- +‎ trwać.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈpʂɛ.trfat͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛtrfat͡ɕ
  • Syllabification: prze‧trwać

Verb

[edit]

przetrwać pf

  1. (transitive) to survive, endure, outlast, prevail
  2. (transitive) to live on, outlive, stand

Conjugation

[edit]
Conjugation of przetrwać pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive przetrwać
future tense 1st przetrwam przetrwamy
2nd przetrwasz przetrwacie
3rd przetrwa przetrwają
impersonal przetrwa się
past tense 1st przetrwałem,
-(e)m przetrwał
przetrwałam,
-(e)m przetrwała
przetrwałom,
-(e)m przetrwało
przetrwaliśmy,
-(e)śmy przetrwali
przetrwałyśmy,
-(e)śmy przetrwały
2nd przetrwałeś,
-(e)ś przetrwał
przetrwałaś,
-(e)ś przetrwała
przetrwałoś,
-(e)ś przetrwało
przetrwaliście,
-(e)ście przetrwali
przetrwałyście,
-(e)ście przetrwały
3rd przetrwał przetrwała przetrwało przetrwali przetrwały
impersonal przetrwano
conditional 1st przetrwałbym,
bym przetrwał
przetrwałabym,
bym przetrwała
przetrwałobym,
bym przetrwało
przetrwalibyśmy,
byśmy przetrwali
przetrwałybyśmy,
byśmy przetrwały
2nd przetrwałbyś,
byś przetrwał
przetrwałabyś,
byś przetrwała
przetrwałobyś,
byś przetrwało
przetrwalibyście,
byście przetrwali
przetrwałybyście,
byście przetrwały
3rd przetrwałby,
by przetrwał
przetrwałaby,
by przetrwała
przetrwałoby,
by przetrwało
przetrwaliby,
by przetrwali
przetrwałyby,
by przetrwały
impersonal przetrwano by
imperative 1st niech przetrwam przetrwajmy
2nd przetrwaj przetrwajcie
3rd niech przetrwa niech przetrwają
anterior adverbial participle przetrwawszy
verbal noun przetrwanie

Derived terms

[edit]
adjective
nouns

Further reading

[edit]
  • przetrwać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • przetrwać in Polish dictionaries at PWN