From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation
Jump to search
From po- + kalać.
- IPA(key): /pɔˈka.lat͡ɕ/
- Rhymes: -alat͡ɕ
- Syllabification: po‧ka‧lać
pokalać pf
- (transitive) to dishonour, to disgrace
- Synonyms: see Thesaurus:obrażać
| Conjugation of pokalać pf
|
| pokalać
|
| pokalam
|
pokalamy
|
| pokalasz
|
pokalacie
|
| pokala
|
pokalają
|
| pokala się
|
pokalałem,
-(e)m pokalał
|
pokalałam,
-(e)m pokalała
|
pokalałom,
-(e)m pokalało
|
pokalaliśmy,
-(e)śmy pokalali
|
pokalałyśmy,
-(e)śmy pokalały
|
pokalałeś,
-(e)ś pokalał
|
pokalałaś,
-(e)ś pokalała
|
pokalałoś,
-(e)ś pokalało
|
pokalaliście,
-(e)ście pokalali
|
pokalałyście,
-(e)ście pokalały
|
| pokalał
|
pokalała
|
pokalało
|
pokalali
|
pokalały
|
| pokalano
|
pokalałbym,
bym pokalał
|
pokalałabym,
bym pokalała
|
pokalałobym,
bym pokalało
|
pokalalibyśmy,
byśmy pokalali
|
pokalałybyśmy,
byśmy pokalały
|
pokalałbyś,
byś pokalał
|
pokalałabyś,
byś pokalała
|
pokalałobyś,
byś pokalało
|
pokalalibyście,
byście pokalali
|
pokalałybyście,
byście pokalały
|
pokalałby,
by pokalał
|
pokalałaby,
by pokalała
|
pokalałoby,
by pokalało
|
pokalaliby,
by pokalali
|
pokalałyby,
by pokalały
|
| pokalano by
|
| niech pokalam
|
pokalajmy
|
| pokalaj
|
pokalajcie
|
| niech pokala
|
niech pokalają
|
| pokalany
|
pokalana
|
pokalane
|
pokalani
|
pokalane
|
| pokalawszy
|
| pokalanie
|
- pokalać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- pokalać in Polish dictionaries at PWN
