lichota

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Lichota

Czech

[edit]

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

lichota f

  1. flattery
    Synonym: lichocení

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • lichota”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
  • lichota”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989

Lower Sorbian

[edit]

Etymology

[edit]

Equivalent to lichy +‎ -ota.

Noun

[edit]

lichota f

  1. freedom, liberty

Further reading

[edit]
  • Muka, Arnošt (1921, 1928) “lichota”, in Słownik dolnoserbskeje rěcy a jeje narěcow (in German), St. Petersburg, Prague: ОРЯС РАН, ČAVU; Reprinted Bautzen: Domowina-Verlag, 2008
  • Starosta, Manfred (1999) “lichota”, in Dolnoserbsko-nimski słownik / Niedersorbisch-deutsches Wörterbuch (in German), Bautzen: Domowina-Verlag

Old Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *lixota. By surface analysis, lichy +‎ -ota.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): (10th–15th CE) /lʲixɔta/
  • IPA(key): (15th CE) /lʲixɔta/

Noun

[edit]

lichota f

  1. (attested in Lesser Poland) misdeed
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter]‎[1], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 5, 6:
      Nenawidzal ies wszech, czso czinø lichotø (iniquitatem)
      [Nienawidział ieś wszech, cso czynią lichotę (iniquitatem)]
  2. penury, poverty
    • 1915 [15th century], Jan Łoś, editor, Przegląd językowych zabytków staropolskich do r. 1543[2], page 520:
      Lychota erumpna
      [Lichota erumpna]

Descendants

[edit]
  • Polish: lichota

Further reading

[edit]
  • B. Sieradzka-Baziur, Ewa Deptuchowa, Joanna Duska, Mariusz Frodyma, Beata Hejmo, Dorota Janeczko, Katarzyna Jasińska, Krystyna Kajtoch, Joanna Kozioł, Marian Kucała, Dorota Mika, Gabriela Niemiec, Urszula Poprawska, Elżbieta Supranowicz, Ludwika Szelachowska-Winiarzowa, Zofia Wanicowa, Piotr Szpor, Bartłomiej Borek, editors (2011–2015), “lichota”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish lichota. By surface analysis, lichy +‎ -ota.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /liˈxɔ.ta/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɔta
  • Syllabification: li‧cho‧ta
  • Homophone: Lichota

Noun

[edit]

lichota f (diminutive lichotka)

  1. low quality or value of something; poor condition of something or someone
  2. something of low quality or value; something or someone in poor condition

Declension

[edit]

Further reading

[edit]