kieł

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: kiel and Kiel

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

[edit]

Inherited from Proto-Slavic *kъlъ.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkjɛw/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɛw
  • Syllabification: kieł

Noun

[edit]

kieł m inan

  1. fang, canine tooth, cuspid
  2. (informal, proscribed) tusk
    Synonym: cios

Declension

[edit]
Declension of kieł
singular plural
nominative kieł kły
genitive kła kłów
dative kłowi kłom
accusative kieł kły
instrumental kłem kłami
locative kle kłach
vocative kle kły
[edit]
adjectives
noun
verb

Further reading

[edit]
  • kieł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • kieł in Polish dictionaries at PWN
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kieł&oldid=82180845"