[go: up one dir, main page]
Jump to content

kırma

From Wiktionary, the free dictionary

Turkish

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Ottoman Turkish قیرمه (ḳırma, “the act of breaking, a pleat, crease, broken, fractured, folded”),[1] from Ottoman Turkish قیرمق (ḳırmaḳ, “to break, to crack, to split, to offend, to kill”), from Proto-Turkic *kïr- (“to break, to demolish, to dig, to scratch”),[2][3] morphologically kır- +‎ -ma. Cognates with Azerbaijani qırma.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /kɯɾˈma/
  • Hyphenation: kır‧ma

Noun

[edit]

kırma (definite accusative kırmayı, plural kırmalar)

  1. verbal noun of kırmak.
  2. A crease, pleat.
    Synonym: pili
  3. (of grains) cracked, crushed into small pieces.
  4. (printing) The act of folding printed paper so as to make it into a signature.

Declension

[edit]
Inflection
Nominative kırma
Definite accusative kırmayı
Singular Plural
Nominative kırma kırmalar
Definite accusative kırmayı kırmaları
Dative kırmaya kırmalara
Locative kırmada kırmalarda
Ablative kırmadan kırmalardan
Genitive kırmanın kırmaların
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular kırmam kırmalarım
2nd singular kırman kırmaların
3rd singular kırması kırmaları
1st plural kırmamız kırmalarımız
2nd plural kırmanız kırmalarınız
3rd plural kırmaları kırmaları
Definite accusative
Singular Plural
1st singular kırmamı kırmalarımı
2nd singular kırmanı kırmalarını
3rd singular kırmasını kırmalarını
1st plural kırmamızı kırmalarımızı
2nd plural kırmanızı kırmalarınızı
3rd plural kırmalarını kırmalarını
Dative
Singular Plural
1st singular kırmama kırmalarıma
2nd singular kırmana kırmalarına
3rd singular kırmasına kırmalarına
1st plural kırmamıza kırmalarımıza
2nd plural kırmanıza kırmalarınıza
3rd plural kırmalarına kırmalarına
Locative
Singular Plural
1st singular kırmamda kırmalarımda
2nd singular kırmanda kırmalarında
3rd singular kırmasında kırmalarında
1st plural kırmamızda kırmalarımızda
2nd plural kırmanızda kırmalarınızda
3rd plural kırmalarında kırmalarında
Ablative
Singular Plural
1st singular kırmamdan kırmalarımdan
2nd singular kırmandan kırmalarından
3rd singular kırmasından kırmalarından
1st plural kırmamızdan kırmalarımızdan
2nd plural kırmanızdan kırmalarınızdan
3rd plural kırmalarından kırmalarından
Genitive
Singular Plural
1st singular kırmamın kırmalarımın
2nd singular kırmanın kırmalarının
3rd singular kırmasının kırmalarının
1st plural kırmamızın kırmalarımızın
2nd plural kırmanızın kırmalarınızın
3rd plural kırmalarının kırmalarının

Adjective

[edit]

kırma

  1. (biology) (of animals) A hybrid, half-breed.
    Synonyms: melez, hibrit, metis

Declension

[edit]
predicative forms of kırma
present tense
positive,
declarative 		positive,
interrogative 		negative,
declarative 		negative,
interrogative
ben (I am) kırmayım kırma mıyım? kırma değilim kırma değil miyim?
sen (you are) kırmasın kırma mısın? kırma değilsin kırma değil misin?
o (he/she/it is) kırma / kırmadır kırma mı? kırma değil kırma değil mi?
biz (we are) kırmayız kırma mıyız? kırma değiliz kırma değil miyiz?
siz (you are) kırmasınız kırma mısınız? kırma değilsiniz kırma değil misiniz?
onlar (they are) kırma(lar) kırma(lar) mı? kırma değil(ler) kırma değiller mi?
past tense
positive,
declarative 		positive,
interrogative 		negative,
declarative 		negative,
interrogative
ben (I was) kırmaydım kırma mıydım? kırma değildim kırma değil miydim?
sen (you were) kırmaydın kırma mıydın? kırma değildin kırma değil miydin?
o (he/she/it was) kırmaydı kırma mıydı? kırma değildi kırma değil miydi?
biz (we were) kırmaydık kırma mıydık? kırma değildik kırma değil miydik?
siz (you were) kırmaydınız kırma mıydınız? kırma değildiniz kırma değil miydiniz?
onlar (they were) kırmaydılar kırma mıydılar? kırma değildi(ler) / değillerdi kırma değil miydiler?
indirect past
positive,
declarative 		positive,
interrogative 		negative,
declarative 		negative,
interrogative
ben (I was) kırmaymışım kırma mıymışım? kırma değilmişim kırma değil miymişim?
sen (you were) kırmaymışsın kırma mıymışsın? kırma değilmişsin kırma değil miymişsin?
o (he/she/it was) kırmaymış kırma mıymış? kırma değilmiş kırma değil miymiş?
biz (we were) kırmaymışız kırma mıymışız? kırma değilmişiz kırma değil miymişiz?
siz (you were) kırmaymışsınız kırma mıymışsınız? kırma değilmişsiniz kırma değil miymişsiniz?
onlar (they were) kırmaymışlar kırma mıymışlar? kırma değilmiş(ler) / değillermiş kırma değil miymişler?
conditional
positive,
declarative 		positive,
interrogative 		negative,
declarative 		negative,
interrogative
ben (if I) kırmaysam kırma mıysam? kırma değilsem kırma değil miysem?
sen (if you) kırmaysan kırma mıysan? kırma değilsen kırma değil miysen?
o (if he/she/it) kırmaysa kırma mıysa? kırma değilse kırma değil miyse?
biz (if we) kırmaysak kırma mıysak? kırma değilsek kırma değil miysek?
siz (if you) kırmaysanız kırma mıysanız? kırma değilseniz kırma değil miyseniz?
onlar (if they) kırmaysalar kırma mıysalar? kırma değilseler / değillerse kırma değil miyseler?
[edit]

Verb

[edit]

kırma

  1. second-person singular negative imperative of kırmak

References

[edit]
  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “قیرمه”, in A Turkish and English Lexicon‎[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1506
  2. ^ Starostin, Sergei, Dybo, Anna, Mudrak, Oleg (2003) “*Kɨr-”, in Etymological dictionary of the Altaic languages (Handbuch der Orientalistik; VIII.8), Leiden, New York, Köln: E.J. Brill
  3. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “kır-”, in Nişanyan Sözlük

Further reading

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kırma&oldid=78168037"