kızıl

• IPA^(key): /kɯˈzɯɫ/
• Hyphenation: kı‧zıl

From Ottoman Turkish قزل (kızıl), from Old Turkic [script needed] (kızıl, kızgıl, “red”), from Proto-Turkic *kïŕïl.

kızıl

1. bright red, scarlet
2. (by extension) red (in general)
3. (figuratively) communist
4. (dialectal) gold

Inflection
Nominative	kızıl
Definite accusative	kızılı
	Singular	Plural
Nominative	kızıl	kızıllar
Definite accusative	kızılı	kızılları
Dative	kızıla	kızıllara
Locative	kızılda	kızıllarda
Ablative	kızıldan	kızıllardan
Genitive	kızılın	kızılların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular kızılım kızıllarım 2nd singular kızılın kızılların 3rd singular kızılı kızılları 1st plural kızılımız kızıllarımız 2nd plural kızılınız kızıllarınız 3rd plural kızılları kızılları Definite accusative Singular Plural 1st singular kızılımı kızıllarımı 2nd singular kızılını kızıllarını 3rd singular kızılını kızıllarını 1st plural kızılımızı kızıllarımızı 2nd plural kızılınızı kızıllarınızı 3rd plural kızıllarını kızıllarını Dative Singular Plural 1st singular kızılıma kızıllarıma 2nd singular kızılına kızıllarına 3rd singular kızılına kızıllarına 1st plural kızılımıza kızıllarımıza 2nd plural kızılınıza kızıllarınıza 3rd plural kızıllarına kızıllarına Locative Singular Plural 1st singular kızılımda kızıllarımda 2nd singular kızılında kızıllarında 3rd singular kızılında kızıllarında 1st plural kızılımızda kızıllarımızda 2nd plural kızılınızda kızıllarınızda 3rd plural kızıllarında kızıllarında Ablative Singular Plural 1st singular kızılımdan kızıllarımdan 2nd singular kızılından kızıllarından 3rd singular kızılından kızıllarından 1st plural kızılımızdan kızıllarımızdan 2nd plural kızılınızdan kızıllarınızdan 3rd plural kızıllarından kızıllarından Genitive Singular Plural 1st singular kızılımın kızıllarımın 2nd singular kızılının kızıllarının 3rd singular kızılının kızıllarının 1st plural kızılımızın kızıllarımızın 2nd plural kızılınızın kızıllarınızın 3rd plural kızıllarının kızıllarının
Predicative forms Singular Plural 1st singular kızılım kızıllarım 2nd singular kızılsın kızıllarsın 3rd singular kızıl kızıldır kızıllar kızıllardır 1st plural kızılız kızıllarız 2nd plural kızılsınız kızıllarsınız 3rd plural kızıllar kızıllardır

kızıl

1. bright red, scarlet
2. (by extension) red (in general)

• kırmızı (red)
• al (dark red)

Colors in Turkish · renkler (layout · text)

beyaz, ak	gri, boz	siyah, kara
kırmızı, kızıl; al	turuncu; kahverengi, konur, boz	sarı; bej
limon çürüğü	yeşil	nane yeşili
camgöbeği; turkuaz	gök, mavi	lacivert
eflatun; mor	pembe; mor	yavruağzı

kızıl

1. (archaic) south

   Synonym: güney

• yeşil

• (west): batı

• Nişanyan, Sevan (2002–) “kızıl”, in Nişanyan Sözlük

• “kızıl”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu
• Ayverdi, İlhan (2010) “kızıl”, in Misalli Büyük Türkçe Sözlük, a reviewed and expanded single-volume edition, Istanbul: Kubbealtı Neşriyatı