kæfa

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Icelandic

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Old Norse kœfa, whence also Faroese køva, Norwegian Nynorsk kjøva. Compare the Icelandic form kvæfa, Norwegian Nynorsk kvæva, Icelandic kvefja, obsolete Icelandic kvefja, Norwegian Nynorsk kveva, Swedish kväva (older form kvävja).

Verb

[edit]

kæfa (weak verb, third-person singular past indicative kæfði, supine kæft)

  1. (transitive, governs the accusative) to smother, suffocate
Conjugation
[edit]
kæfa — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að kæfa
supine
(sagnbót) 		kæft
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		kæfandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég kæfi við kæfum present
(nútíð) 		ég kæfi við kæfum
þú kæfir þið kæfið þú kæfir þið kæfið
hann, hún, það kæfir þeir, þær, þau kæfa hann, hún, það kæfi þeir, þær, þau kæfi
past
(þátíð) 		ég kæfði við kæfðum past
(þátíð) 		ég kæfði við kæfðum
þú kæfðir þið kæfðuð þú kæfðir þið kæfðuð
hann, hún, það kæfði þeir, þær, þau kæfðu hann, hún, það kæfði þeir, þær, þau kæfðu
imperative
(boðháttur) 		kæf (þú) kæfið (þið)
Forms with appended personal pronoun
kæfðu kæfiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kæfast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að kæfast
supine
(sagnbót) 		kæfst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		kæfandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég kæfist við kæfumst present
(nútíð) 		ég kæfist við kæfumst
þú kæfist þið kæfist þú kæfist þið kæfist
hann, hún, það kæfist þeir, þær, þau kæfast hann, hún, það kæfist þeir, þær, þau kæfist
past
(þátíð) 		ég kæfðist við kæfðumst past
(þátíð) 		ég kæfðist við kæfðumst
þú kæfðist þið kæfðust þú kæfðist þið kæfðust
hann, hún, það kæfðist þeir, þær, þau kæfðust hann, hún, það kæfðist þeir, þær, þau kæfðust
imperative
(boðháttur) 		kæfst (þú) kæfist (þið)
Forms with appended personal pronoun
kæfstu kæfisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
kæfður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		kæfður kæfð kæft kæfðir kæfðar kæfð
accusative
(þolfall) 		kæfðan kæfða kæft kæfða kæfðar kæfð
dative
(þágufall) 		kæfðum kæfðri kæfðu kæfðum kæfðum kæfðum
genitive
(eignarfall) 		kæfðs kæfðrar kæfðs kæfðra kæfðra kæfðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		kæfði kæfða kæfða kæfðu kæfðu kæfðu
accusative
(þolfall) 		kæfða kæfðu kæfða kæfðu kæfðu kæfðu
dative
(þágufall) 		kæfða kæfðu kæfða kæfðu kæfðu kæfðu
genitive
(eignarfall) 		kæfða kæfðu kæfða kæfðu kæfðu kæfðu

Etymology 2

[edit]
Icelandic Wikipedia has an article on:
Wikipedia is

From Old Norse kœfa, ultimately from the same root as in Etymology 1 above.

Noun

[edit]

kæfa f (genitive singular kæfu, no plural)

  1. pâté
Declension
[edit]
Declension of kæfa (sg-only feminine)
singular
indefinite definite
nominative kæfa kæfan
accusative kæfu kæfuna
dative kæfu kæfunni
genitive kæfu kæfunnar
Derived terms
[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=kæfa&oldid=82717305"