From Wiktionary, the free dictionary
From giorra (“shortness”) + -igh.
giorraigh (present analytic giorraíonn, future analytic giorróidh, verbal noun giorrú, past participle giorraithe)
- (transitive) to shorten, abridge, abbreviate, curtail
- (intransitive) to shorten (become shorter)
- (transitive) to condense (concentrate towards the essence)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
giorraím
|
giorraíonn tú; giorraír†
|
giorraíonn sé, sí
|
giorraímid; giorraíonn muid
|
giorraíonn sibh
|
giorraíonn siad; giorraíd†
|
a ghiorraíonn; a ghiorraíos / a ngiorraíonn*
|
giorraítear
|
past
|
ghiorraigh mé; ghiorraíos
|
ghiorraigh tú; ghiorraís
|
ghiorraigh sé, sí
|
ghiorraíomar; ghiorraigh muid
|
ghiorraigh sibh; ghiorraíobhair
|
ghiorraigh siad; ghiorraíodar
|
a ghiorraigh / ar ghiorraigh*
|
giorraíodh
|
past habitual
|
ghiorraínn / ngiorraínn‡‡
|
ghiorraíteá / ngiorraíteᇇ
|
ghiorraíodh sé, sí / ngiorraíodh sé, s퇇
|
ghiorraímis; ghiorraíodh muid / ngiorraímis‡‡; ngiorraíodh muid‡‡
|
ghiorraíodh sibh / ngiorraíodh sibh‡‡
|
ghiorraídís; ghiorraíodh siad / ngiorraídís‡‡; ngiorraíodh siad‡‡
|
a ghiorraíodh / a ngiorraíodh*
|
ghiorraítí / ngiorraít퇇
|
future
|
giorróidh mé; giorród; giorróchaidh mé†
|
giorróidh tú; giorróir†; giorróchaidh tú†
|
giorróidh sé, sí; giorróchaidh sé, sí†
|
giorróimid; giorróidh muid; giorróchaimid†; giorróchaidh muid†
|
giorróidh sibh; giorróchaidh sibh†
|
giorróidh siad; giorróid†; giorróchaidh siad†
|
a ghiorróidh; a ghiorrós; a ghiorróchaidh†; a ghiorróchas† / a ngiorróidh*; a ngiorróchaidh*†
|
giorrófar; giorróchar†
|
conditional
|
ghiorróinn; ghiorróchainn† / ngiorróinn‡‡; ngiorróchainn†‡‡
|
ghiorrófá; ghiorróchthᆠ/ ngiorrófᇇ; ngiorróchthᆇ‡
|
ghiorródh sé, sí; ghiorróchadh sé, sí† / ngiorródh sé, s퇇; ngiorróchadh sé, s톇‡
|
ghiorróimis; ghiorródh muid; ghiorróchaimis†; ghiorróchadh muid† / ngiorróimis‡‡; ngiorródh muid‡‡; ngiorróchaimis†‡‡; ngiorróchadh muid†‡‡
|
ghiorródh sibh; ghiorróchadh sibh† / ngiorródh sibh‡‡; ngiorróchadh sibh†‡‡
|
ghiorróidís; ghiorródh siad; ghiorróchadh siad† / ngiorróidís‡‡; ngiorródh siad‡‡; ngiorróchadh siad†‡‡
|
a ghiorródh; a ghiorróchadh† / a ngiorródh*; a ngiorróchadh*†
|
ghiorrófaí; ghiorróchthaí† / ngiorrófa퇇; ngiorróchtha톇‡
|
subjunctive
|
present
|
go ngiorraí mé; go ngiorraíod†
|
go ngiorraí tú; go ngiorraír†
|
go ngiorraí sé, sí
|
go ngiorraímid; go ngiorraí muid
|
go ngiorraí sibh
|
go ngiorraí siad; go ngiorraíd†
|
—
|
go ngiorraítear
|
past
|
dá ngiorraínn
|
dá ngiorraíteá
|
dá ngiorraíodh sé, sí
|
dá ngiorraímis; dá ngiorraíodh muid
|
dá ngiorraíodh sibh
|
dá ngiorraídís; dá ngiorraíodh siad
|
—
|
dá ngiorraítí
|
imperative
|
giorraím
|
giorraigh
|
giorraíodh sé, sí
|
giorraímis
|
giorraígí; giorraídh†
|
giorraídís
|
—
|
giorraítear
|
verbal noun
|
giorrú
|
past participle
|
giorraithe
|
* indirect relative
† archaic or dialect form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- ^ “giorraigh”, in Historical Irish Corpus, 1600–1926, Royal Irish Academy