gauzatu

From gauza (“thing”) +‎ -tu.

• IPA^(key): /ɡau̯s̻atu/, [ɡau̯.s̻a.t̪u]

gauzatu ? (imperfect participle gauzatzen, future participle gauzatuko, short form gauza, verbal noun gauzatze)

1. to realize, actualize, become reality

• “gauzatu”, in Euskaltzaindiaren Hiztegia [Dictionary of the Basque Academy], Euskaltzaindia
• “gauzatu”, in Orotariko Euskal Hiztegia [General Basque Dictionary], Euskaltzaindia, 1987–2005