flaka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: fläka

Icelandic

[edit]

Etymology

[edit]

From flak (“fillet (of fish)”).

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

flaka (weak verb, third-person singular past indicative flakaði, supine flakað)

  1. (transitive, with accusative) to filet, fillet (a fish)
    Hann flakar fiskinn.
    He fillets the fish.

Conjugation

[edit]
flaka — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að flaka
supine
(sagnbót) 		flakað
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		flakandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég flaka við flökum present
(nútíð) 		ég flaki við flökum
þú flakar þið flakið þú flakir þið flakið
hann, hún, það flakar þeir, þær, þau flaka hann, hún, það flaki þeir, þær, þau flaki
past
(þátíð) 		ég flakaði við flökuðum past
(þátíð) 		ég flakaði við flökuðum
þú flakaðir þið flökuðuð þú flakaðir þið flökuðuð
hann, hún, það flakaði þeir, þær, þau flökuðu hann, hún, það flakaði þeir, þær, þau flökuðu
imperative
(boðháttur) 		flaka (þú) flakið (þið)
Forms with appended personal pronoun
flakaðu flakiði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flakast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að flakast
supine
(sagnbót) 		flakast
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		flakandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég flakast við flökumst present
(nútíð) 		ég flakist við flökumst
þú flakast þið flakist þú flakist þið flakist
hann, hún, það flakast þeir, þær, þau flakast hann, hún, það flakist þeir, þær, þau flakist
past
(þátíð) 		ég flakaðist við flökuðumst past
(þátíð) 		ég flakaðist við flökuðumst
þú flakaðist þið flökuðust þú flakaðist þið flökuðust
hann, hún, það flakaðist þeir, þær, þau flökuðust hann, hún, það flakaðist þeir, þær, þau flökuðust
imperative
(boðháttur) 		flakast (þú) flakist (þið)
Forms with appended personal pronoun
flakastu flakisti *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
flakaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		flakaður flökuð flakað flakaðir flakaðar flökuð
accusative
(þolfall) 		flakaðan flakaða flakað flakaða flakaðar flökuð
dative
(þágufall) 		flökuðum flakaðri flökuðu flökuðum flökuðum flökuðum
genitive
(eignarfall) 		flakaðs flakaðrar flakaðs flakaðra flakaðra flakaðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		flakaði flakaða flakaða flökuðu flökuðu flökuðu
accusative
(þolfall) 		flakaða flökuðu flakaða flökuðu flökuðu flökuðu
dative
(þágufall) 		flakaða flökuðu flakaða flökuðu flökuðu flökuðu
genitive
(eignarfall) 		flakaða flökuðu flakaða flökuðu flökuðu flökuðu

Kashubian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Middle High German vlëcke.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈfla.ka/
  • Rhymes: -aka
  • Syllabification: fla‧ka

Noun

[edit]

flaka f

  1. intestine, bower, gut

Further reading

[edit]
  • Jan Trepczyk (1994) “jelito”, in Słownik polsko-kaszubski (in Kashubian), volumes 1–2
  • Eùgeniusz Gòłąbk (2011) “jelito”, in Słownik Polsko-Kaszubski / Słowôrz Pòlskò-Kaszëbsczi‎[1]

Norwegian Bokmål

[edit]

Alternative forms

[edit]

Noun

[edit]

flaka n

  1. definite plural of flak

Norwegian Nynorsk

[edit]

Noun

[edit]

flaka n

  1. definite plural of flak

Sranan Tongo

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Dutch vlek.

Noun

[edit]

flaka

  1. stain

Verb

[edit]

flaka

  1. to stain, to soil
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=flaka&oldid=82105599"