feil

• feʼl (superseded)

From Arabic فِعْل (fiʕl).

• Audio:

  (file)

feil (definite accusative feili, plural feillər)

1. (grammar) verb

   təsirli və təsirsiz feillər ― transitive and intransitive verbs

   feilin şəxsə görə dəyişməsi ― verb conjugation for person

   feilin məsdəri ― the infinitive form of the verb

   feil forması ― grammatical mood

   təfəkkür feilləri ― verbs of cognition

   hərəkət feilləri ― verbs of motion

   nitq feilləri ― verbs of speech

Declension of feil
	singular	plural
nominative	feil	feillər
definite accusative	feili	feilləri
dative	feilə	feillərə
locative	feildə	feillərdə
ablative	feildən	feillərdən
definite genitive	feilin	feillərin

Possessive forms of feil
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilim	feillərim
sənin (“your”)	feilin	feillərin
onun (“his/her/its”)	feili	feilləri
bizim (“our”)	feilimiz	feillərimiz
sizin (“your”)	feiliniz	feilləriniz
onların (“their”)	feili or feilləri	feilləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimi	feillərimi
sənin (“your”)	feilini	feillərini
onun (“his/her/its”)	feilini	feillərini
bizim (“our”)	feilimizi	feillərimizi
sizin (“your”)	feilinizi	feillərinizi
onların (“their”)	feilini or feillərini	feillərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimə	feillərimə
sənin (“your”)	feilinə	feillərinə
onun (“his/her/its”)	feilinə	feillərinə
bizim (“our”)	feilimizə	feillərimizə
sizin (“your”)	feilinizə	feillərinizə
onların (“their”)	feilinə or feillərinə	feillərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimdə	feillərimdə
sənin (“your”)	feilində	feillərində
onun (“his/her/its”)	feilində	feillərində
bizim (“our”)	feilimizdə	feillərimizdə
sizin (“your”)	feilinizdə	feillərinizdə
onların (“their”)	feilində or feillərində	feillərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimdən	feillərimdən
sənin (“your”)	feilindən	feillərindən
onun (“his/her/its”)	feilindən	feillərindən
bizim (“our”)	feilimizdən	feillərimizdən
sizin (“your”)	feilinizdən	feillərinizdən
onların (“their”)	feilindən or feillərindən	feillərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	feilimin	feillərimin
sənin (“your”)	feilinin	feillərinin
onun (“his/her/its”)	feilinin	feillərinin
bizim (“our”)	feilimizin	feillərimizin
sizin (“your”)	feilinizin	feillərinizin
onların (“their”)	feilinin or feillərinin	feillərinin

• feyl (obsolete)

Borrowed from Middle French faille, from Old French faille, from Vulgar Latin *fallita, from Latin fallo (“I disappoint”).

• IPA^(key): /fɛi̯l/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: feil
• Rhymes: -ɛi̯l

feil f (plural feilen, diminutive feiltje n)

1. (archaic) error

   Synonyms: fout, gebrek

2. (obsolete) shortage, lack

   Synonyms: gebrek, tekort

• drukfeil
• feilbaar
• feilloos
• schrijffeil
• spelfeil
• taalfeil
• zetfeil

• IPA^(key): [faɪ̯l]

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -aɪ̯l
• Homophones: File (general), Pfeil (northern and central Germany)

From Middle High German veile, from Old High German feili (“for sale”), from Proto-West Germanic *failī. Possibly merged with a descendant of Proto-Germanic *falaz, but this is uncertain. Old High German fali is only attested once in a text that uses ai for ei, thus quite plausibly a mere scribal error (regarding also that short a should be umlauted to e).

Cognate with Dutch veil. From *falaz stems Old Norse falr (whence Norwegian Nynorsk fal, Swedish fal). The latter is related with Old Church Slavonic плѣнъ (plěnŭ, “booty”), Ancient Greek πωλέω (pōléō, “sell”).

feil (strong nominative masculine singular feiler, not comparable)

1. (literary, derogatory) venal, capable of being bribed or prostituted

   Synonyms: käuflich, bestechlich

   feile Knechte ― venal minions

   feile Dirnen ― venal harlots

2. (literary, dated) for sale, vendible, purchasable (now at most predicatively with sein, stehen, and in the compounds below)

   Synonyms: käuflich, verkäuflich, zu (ver)kaufen

• feilbieten, feilhalten
• feilschen
• wohlfeil

See the etymology of the corresponding lemma form.

feil

1. singular imperative of feilen
2. (colloquial) first-person singular present of feilen

• “feil” in Duden online
• “feil” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache

Alteration of oil, alternative form of oir.

• IPA^(key): /fʲɛlʲ/^[1]

feil (present analytic feileann, future analytic feilfidh, verbal noun feiliúint, past participle feilte) (Connacht)

1. suit, fit
2. oblige

Objects are expressed by means of the preposition do:

• Feileann an t-ainm go han-mhaith dó. ― The name suits him very well.

• Dinneen, Patrick S. (1904) “feilim”, in Foclóir Gaeḋilge agus Béarla, 1st edition, Dublin: Irish Texts Society, page 308
• Ó Dónaill, Niall (1977) “feil”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN

Borrowed from Middle Low German feil, fēl, which is borrowed from Old French faille, which is derived from Latin fallō. Cognate with Danish fejl, Swedish fel, German Fehler and English fail.^[1] Adverb and adjective derived from the noun.

• IPA^(key): /fæɪl/

feil (indeclinable)

1. wrong

feil

1. wrong

feil m (definite singular feilen, indefinite plural feil, definite plural feila or feilene)

1. error, mistake

• “feil” in The Bokmål Dictionary.

From Middle Low German [Term?], from French faille.

• IPA^(key): /fɛɪːl/

feil m (definite singular feilen, indefinite plural feil, definite plural feila)

1. error, mistake

feil (indeclinable)

1. wrong

feil

1. wrong

• “feil” in The Nynorsk Dictionary.

feil

1. Alternative form of fil

• IPA^(key): [feˈil]

feil

1. tilth

• feilan
• feilanik
• feilaläned
• feilam
• feilav