dost

• doest, do'st

From do +‎ -st.

• IPA^(key): /dʌst/
• Homophone: dust
• Rhymes: -ʌst

dost

1. (archaic) second-person singular simple present indicative of do

Doth and dost are generally used as auxiliary verbs; doeth and doest are generally used as main verbs.

• For quotations using this term, see Citations:dost.

• stød, DTOs, ToDs, TODs, T.O.D.s, T. o. D.s, T.o.D.s, T. O. D.s, dots, stod, ODTs, tods, DOTs

Other scripts

Cyrillic		дост
Abjad		دوست

From Classical Persian دوست (dōst).

• IPA^(key): [dost]

• Audio:

  (file)

dost (definite accusative dostu, plural dostlar)

1. friend

   Synonyms: rəfiq, arxadaş

Declension of dost
	singular	plural
nominative	dost	dostlar
definite accusative	dostu	dostları
dative	dosta	dostlara
locative	dostda	dostlarda
ablative	dostdan	dostlardan
definite genitive	dostun	dostların

Possessive forms of dost
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	dostum	dostlarım
sənin (“your”)	dostun	dostların
onun (“his/her/its”)	dostu	dostları
bizim (“our”)	dostumuz	dostlarımız
sizin (“your”)	dostunuz	dostlarınız
onların (“their”)	dostu or dostları	dostları
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	dostumu	dostlarımı
sənin (“your”)	dostunu	dostlarını
onun (“his/her/its”)	dostunu	dostlarını
bizim (“our”)	dostumuzu	dostlarımızı
sizin (“your”)	dostunuzu	dostlarınızı
onların (“their”)	dostunu or dostlarını	dostlarını
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	dostuma	dostlarıma
sənin (“your”)	dostuna	dostlarına
onun (“his/her/its”)	dostuna	dostlarına
bizim (“our”)	dostumuza	dostlarımıza
sizin (“your”)	dostunuza	dostlarınıza
onların (“their”)	dostuna or dostlarına	dostlarına
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	dostumda	dostlarımda
sənin (“your”)	dostunda	dostlarında
onun (“his/her/its”)	dostunda	dostlarında
bizim (“our”)	dostumuzda	dostlarımızda
sizin (“your”)	dostunuzda	dostlarınızda
onların (“their”)	dostunda or dostlarında	dostlarında
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	dostumdan	dostlarımdan
sənin (“your”)	dostundan	dostlarından
onun (“his/her/its”)	dostundan	dostlarından
bizim (“our”)	dostumuzdan	dostlarımızdan
sizin (“your”)	dostunuzdan	dostlarınızdan
onların (“their”)	dostundan or dostlarından	dostlarından
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	dostumun	dostlarımın
sənin (“your”)	dostunun	dostlarının
onun (“his/her/its”)	dostunun	dostlarının
bizim (“our”)	dostumuzun	dostlarımızın
sizin (“your”)	dostunuzun	dostlarınızın
onların (“their”)	dostunun or dostlarının	dostlarının

• dostluq (“friendship”)
• dost-tanış (“friends and acquaintances”)

From Persian دوست.

dost

1. friend

• Mirjejev, V. A., Usejinov, S. M. (2002) Ukrajinsʹko-krymsʹkotatarsʹkyj slovnyk‎^[2], Simferopol: Dolya, →ISBN
• “dost”, in Luğatçıq (in Russian)

• dosti

Inherited from Old Czech dosti, dost, from Old Czech do- + syt. Compare Polish dość.

• IPA^(key): [ˈdost]

• Audio:

  (file)

dost

1. enough
2. pretty, rather

• “dost”, in Příruční slovník jazyka českého (in Czech), 1935–1957
• “dost”, in Slovník spisovného jazyka českého (in Czech), 1960–1971, 1989
• “dost”, in Internetová jazyková příručka (in Czech)

From Classical Persian دوست (dōst).

• IPA^(key): /doːst/

dost ?

1. friend

Borrowed from German Dosten.

dost n (plural dosturi)

1. oregano

• dost in Academia Română, Micul dicționar academic, ediția a II-a, Bucharest: Univers Enciclopedic, 2010. →ISBN

Clipping of dosta.

• IPA^(key): /dôst/

dost (Cyrillic spelling дост)

1. (colloquial) enough, sufficiently
2. (colloquial) lots of, plenty of
3. (colloquial) rather, quite (+ adjective or adverb)

   Dost depresivno... ― So depressing...

• dosta

Inherited from Ottoman Turkish دوست (dost, “lover, friend, sweetheart”), from Classical Persian دوست (dōst).

• Audio:

  (file)

dost (definite accusative dostu, plural dostlar)

1. friend (often, arkadaş is used instead of dost)

   Synonym: (informal) kanka

2. paramour; an illicit male or female lover

   Synonyms: (a female paramour) metres, (slang) zamazingo

Inflection
Nominative	dost
Definite accusative	dostu
	Singular	Plural
Nominative	dost	dostlar
Definite accusative	dostu	dostları
Dative	dosta	dostlara
Locative	dostta	dostlarda
Ablative	dosttan	dostlardan
Genitive	dostun	dostların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular dostum dostlarım 2nd singular dostun dostların 3rd singular dostu dostları 1st plural dostumuz dostlarımız 2nd plural dostunuz dostlarınız 3rd plural dostları dostları Definite accusative Singular Plural 1st singular dostumu dostlarımı 2nd singular dostunu dostlarını 3rd singular dostunu dostlarını 1st plural dostumuzu dostlarımızı 2nd plural dostunuzu dostlarınızı 3rd plural dostlarını dostlarını Dative Singular Plural 1st singular dostuma dostlarıma 2nd singular dostuna dostlarına 3rd singular dostuna dostlarına 1st plural dostumuza dostlarımıza 2nd plural dostunuza dostlarınıza 3rd plural dostlarına dostlarına Locative Singular Plural 1st singular dostumda dostlarımda 2nd singular dostunda dostlarında 3rd singular dostunda dostlarında 1st plural dostumuzda dostlarımızda 2nd plural dostunuzda dostlarınızda 3rd plural dostlarında dostlarında Ablative Singular Plural 1st singular dostumdan dostlarımdan 2nd singular dostundan dostlarından 3rd singular dostundan dostlarından 1st plural dostumuzdan dostlarımızdan 2nd plural dostunuzdan dostlarınızdan 3rd plural dostlarından dostlarından Genitive Singular Plural 1st singular dostumun dostlarımın 2nd singular dostunun dostlarının 3rd singular dostunun dostlarının 1st plural dostumuzun dostlarımızın 2nd plural dostunuzun dostlarınızın 3rd plural dostlarının dostlarının
Predicative forms Singular Plural 1st singular dostum dostlarım 2nd singular dostsun dostlarsın 3rd singular dost dosttur dostlar dostlardır 1st plural dostuz dostlarız 2nd plural dostsunuz dostlarsınız 3rd plural dostlar dostlardır

• düşman

• arkadaş

• Redhouse, James W. (1890) “دوست”, in A Turkish and English Lexicon‎^[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 921

• dōšt (Zhonchigal)

From Proto-Nuristani *dasta, alteration of Proto-Indo-Iranian *ȷ́ʰástas, from Proto-Indo-European *ǵʰes- (“hand”).

• IPA^(key): /ˈdost/

dost (Nisheigram)^[1]

1. hand

• Jakob Halfmann (2022) Advances in the historical phonology of the Nuristani languages, in 'International Journal of Diachronic Linguistics and Linguistic Reconstruction 19, page 127

• IPA^(key): /dɔst/

dost

1. Soft mutation of tost.

From Persian دوست (dôst).

dost

1. friend

   Synonyms: olboz, ombaz