bruikleen

From bruiken (“to use”) +‎ leen (“loan”).

• IPA^(key): /ˈbrœy̯k.leːn/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: bruik‧leen

bruikleen n (plural bruiklenen, diminutive bruikleentje n)

1. temporary loan of an object, in order for it to be used; commodate

• bruiklener
• bruiklening

• Afrikaans: bruikleen