blokować

From blok +‎ -ować. First attested in 1683.^[1][2]

• IPA^(key): /blɔˈkɔ.vat͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvat͡ɕ
• Syllabification: blo‧ko‧wać

blokować impf

1. (transitive) to block (to fill, making it impossible to pass) [with instrumental ‘with what’]

   blokować drzwi ― to block a door

   blokować zamek ― to lock a castle/lock

   blokować maszynę ― to block a machine

   blokować koła ― to lock wheels

2. (transitive) to block (to prevent passing)

   blokować centrum ― to block the center

   blokować miasto ― to block a city

   blokować autostradę ― to block a highway

   blokować drogę ― to block a road/the way

   blokować tory ― to block tracks

   blokować ulice ― to block streets

   blokować pociąg ― to block a train

   blokować ruch ― to block movement/traffic

3. (transitive) to block (to prevent an action)

   blokować kartę ― to block a card

   blokować konto ― to block an account

   blokować łączność ― to block connection

   blokować komputer ― to block a computer

   blokować domenę ― to block a domain

   blokować stronę ― to block a webpage

   blokować witrynę (internetową) ― to block a website

   blokować decyzję ― to block a decision

   blokować działanie ― to block action

   blokować projekt ― to block a project

   blokować negocjacje ― to block negotiations

   blokować nominacje ― to block nominations

   blokować zmiany ― to block changes

   blokować produkcję ― to block production

   blokować napływ czegoś ― to block the flow of something

   blokować informacje ― to block information

   strach blokuje kogoś ― fear blocks someone

   wstyd blokuje kogoś ― shame blocks someone

4. (transitive) to block (to impede an opponent)

   blokować atak na bramkę ― to block a goal attack

   blokować cios ― to block a hit

   blokować strzał ― to block a shot

   blokować napastnika ― to block an assailant

5. (transitive) to block (to isolate a country, city, etc., in order to force concessions)
6. (transitive) to block (to withhold money)
7. (transitive, volleyball) to block an opponent
8. (transitive) to protect technical equipment
9. (reflexive with się) to be blocked (to be impossible to pass)

   centrum blokuje się ― the center is blocked

   miasto blokuje się ― a city is blocked

   autostrada blokuje się ― a highway is blocked

   droga blokuje się ― a road/the way is blocked

   ulica blokuje się ― a street is blocked

   maszyna blokuje się ― a machine is blocked

   zamek blokuje się ― a castle/lock is locked

   drzwi blokują się ― a door is blocked

   koła blokują się ― wheels are locked

10. (reflexive with się, of a technical device) to be blocked
11. (reflexive with się) to be blocked, to inhibit oneself

    blokować się ze strachu ― to be blocked from fear

    blokować się ze wstydu ― to be blocked from shame

• blokować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• blokować in Polish dictionaries at PWN