bieg

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: Bieg and biég

Afrikaans

[edit]

Etymology

[edit]

From Dutch biecht.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈbiχ/
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

bieg (plural biegte)

  1. (religion) confession of sin to a priest

Verb

[edit]

bieg (present bieg, present participle biegende, past participle gebieg)

  1. (religion) to confess
  2. to admit or confess, especially about something that is shameful or embarrassing

Polish

[edit]
Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology

[edit]

Inherited from Old Polish bieg, from Proto-Slavic *běgъ.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

bieg m inan

  1. run, jog
    bieg po zdrowiea run for health
    długi biega long run
    forsownybiega strenuous run
    krótki biega short run
    męczący biega tiring run
    szaleńczy biega crazy/mad run
    szybki biega fast run
    zmęczony biegiemtired after a run
    spocony od biegusweaty after a run
    zdyszany od bieguout of breath after a run
    zmęczyć się biegiemto tire oneself running
  2. (athletics, sports) race, run, sprint (competition)
    bieg długodystansowya long-distance run
    bieg krótkia short sprint
    bieg eliminacyjnypreliminary run
    bieg maratońskia marathon run
    bieg sprinterskia sprint
    bieg narciarskia ski run
    bieg przełajowya cross-country run
    bieg zjazdowya downhill run
    bieg ulicznya downhill run
    bieg na sto metrówa hundred-meter run
    bieg na orientacjęorienteering
    bieg przez płotkia hurdle race
    bieg z przeszkodamiobstacle race
    wygrać biegto win a race
  3. course, trajectory, sequence
    z biegiem czasuover time/over the course of time
    bieg planetthe trajectory of planets
    bieg pociągua train’s course
    przyspieszyć biegto expedite
    zwolnić biegto slow things down
    dalszy bieg czegośa further course
    dotychczasowy bieg czegośthe hitherto course of something/the course thus far
    normalny bieg czegośthe normal flow of something
    bieg dziejów/historiithe course of history
    bieg sprawthe order of things
    bieg wydarzeń/wypadków/zdarzeńthe course of events
    bieg życiathe course of life
    bieg myślia train of thought
    bieg czasuthe course of time
    odwrócić bieg czegośto turn the tide of something
    zmienić bieg czegośto change the course of something
    wpłynąć na bieg czegośto affect the course of something
  4. course, watercourse
    bieg rzekia river’s watercourse
    bieg strumieniaa stream’s watercourse
    iść/płynąć z biegiem czegośto go with the (physical) flow of something/to go downstream
  5. gear (a configuration of the transmission of an motor car)
    pierwszy biegfirst gear
    wsteczny biegreverse gear
    bezpośredni biegfast gear
    jałowy biegidle
    zredukować biegto shift down a gear/to downshift
    włączyć biegto shift into a gear
    wrzucić biegto put into drive
    zmienić biegto shift gears
    ruszyć/ruszać na (pierwszym/wstecznym) biegto put into (first/reverse) gear

Usage notes

[edit]

The genitive singular form biega is dialectal.

Declension

[edit]

Derived terms

[edit]
adjective/adverb
adverbs
interjections
nouns
verbs
[edit]
adjectives
adverbs
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • bieg in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • bieg in Polish dictionaries at PWN

Volapük

[edit]

Noun

[edit]

bieg (nominative plural biegs)

  1. an act of reverence

Declension

[edit]