afslanken
Dutch
[edit]Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Verb
[edit]afslanken
- (intransitive) to slim, to become slimmer
Conjugation
[edit]| Conjugation of afslanken (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | afslanken | |||
| past singular | slankte af | |||
| past participle | afgeslankt | |||
| infinitive | afslanken | |||
| gerund | afslanken n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | slank af | slankte af | afslank | afslankte |
| 2nd person sing. (jij) | slankt af, slank af2 | slankte af | afslankt | afslankte |
| 2nd person sing. (u) | slankt af | slankte af | afslankt | afslankte |
| 2nd person sing. (gij) | slankt af | slankte af | afslankt | afslankte |
| 3rd person singular | slankt af | slankte af | afslankt | afslankte |
| plural | slanken af | slankten af | afslanken | afslankten |
| subjunctive sing.1 | slanke af | slankte af | afslanke | afslankte |
| subjunctive plur.1 | slanken af | slankten af | afslanken | afslankten |
| imperative sing. | slank af | |||
| imperative plur.1 | slankt af | |||
| participles | afslankend | afgeslankt | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||