aanvaren
Dutch
[edit]Etymology
[edit]From Middle Dutch aenvāren. Equivalent to aan (“to”) + varen (“to fare; to sail”).
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]aanvaren
- (transitive) to collide while sailing
- (transitive) to collide with
- (intransitive) to sail near/closer
Conjugation
[edit]| Conjugation of aanvaren (strong class 6, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | aanvaren | |||
| past singular | voer aan | |||
| past participle | aangevaren | |||
| infinitive | aanvaren | |||
| gerund | aanvaren n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | vaar aan | voer aan | aanvaar | aanvoer |
| 2nd person sing. (jij) | vaart aan, vaar aan2 | voer aan | aanvaart | aanvoer |
| 2nd person sing. (u) | vaart aan | voer aan | aanvaart | aanvoer |
| 2nd person sing. (gij) | vaart aan | voert aan | aanvaart | aanvoert |
| 3rd person singular | vaart aan | voer aan | aanvaart | aanvoer |
| plural | varen aan | voeren aan | aanvaren | aanvoeren |
| subjunctive sing.1 | vare aan | voere aan | aanvare | aanvoere |
| subjunctive plur.1 | varen aan | voeren aan | aanvaren | aanvoeren |
| imperative sing. | vaar aan | |||
| imperative plur.1 | vaart aan | |||
| participles | aanvarend | aangevaren | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
[edit]Descendants
[edit]- Afrikaans: aanvaar
Categories:
- Dutch terms inherited from Middle Dutch
- Dutch terms derived from Middle Dutch
- Dutch compound terms
- Dutch terms with IPA pronunciation
- Dutch terms with audio pronunciation
- Dutch lemmas
- Dutch verbs
- Dutch transitive verbs
- Dutch intransitive verbs
- Dutch class 6 strong verbs
- Dutch separable verbs
- Dutch separable verbs with aan