oordeel

• IPA^(key): /ˈoːr.deːl/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: oor‧deel
• Rhymes: -oːrdeːl

From Middle Dutch ordeel, from Old Dutch urdēl, from Proto-Germanic *uzdailiją. Equivalent to oor- +‎ deel. Cognate with German Urteil, English ordeal. More at ordeal.

oordeel n (plural oordelen, diminutive oordeeltje n)

1. opinion, judgement (conclusion of an act of deciding)
   • 2007, Anselm Grün, Maak van angst je levenskracht. Spirituele impulsen – een weg naar meer vitaliteit, tr. by Francis Hijszeler of Verwandle deine Angst, Ein Weg zu mehr Lebendigkeit – Sprituelle Impulse, Ten Have, page 29.

     De vraag is waarom we het oordeel van anderen zozeer vrezen.

     The question is why we fear the judgement of others so much.

2. judgment, verdict, decision, sentence (legal conclusion in a court of law)

• oordelen
• vooroordeel
• waardeoordeel

• Negerhollands: ordeel, oordeel, oordel

See the etymology of the corresponding lemma form.

oordeel

1. inflection of oordelen:
   1. first-person singular present indicative
   2. (in case of inversion) second-person singular present indicative
   3. imperative

• oordele