From Wiktionary, the free dictionary
From Middle Irish onóir, anóir, from Old French honor, from Latin honor.
onóir f (genitive singular onóra, nominative plural onóracha)
- honour
- onórach (“honourable, upright; honoured, esteemed; honorary”, adjective)
- onóraigh (“honour”, transitive verb)
onóir (present analytic onórann, future analytic onórfaidh, verbal noun onóradh, past participle onórtha)
- (transitive) Alternative form of onóraigh (“honour”)
|
singular
|
plural
|
relative
|
autonomous
|
first
|
second
|
third
|
first
|
second
|
third
|
indicative
|
present
|
onóraim
|
onórann tú; onórair†
|
onórann sé, sí
|
onóraimid
|
onórann sibh
|
onórann siad; onóraid†
|
a onórann; a onóras / a n-onórann*
|
onórtar
|
past
|
d'onóir mé; d'onóras / onóir mé‡; onóras‡
|
d'onóir tú; d'onórais / onóir tú‡; onórais‡
|
d'onóir sé, sí / onóir sé, sí‡
|
d'onóramar; d'onóir muid / onóramar‡; onóir muid‡
|
d'onóir sibh; d'onórabhair / onóir sibh‡; onórabhair‡
|
d'onóir siad; d'onóradar / onóir siad; onóradar‡
|
a d'onóir / ar onóir*
|
onóradh; honóradh†
|
past habitual
|
d'onórainn / onórainn‡; n-onórainn‡‡
|
d'onórtá / onórtá‡; n-onórtᇇ
|
d'onóradh sé, sí / onóradh sé, sí‡; n-onóradh sé, s퇇
|
d'onóraimis; d'onóradh muid / onóraimis‡; onóradh muid‡; n-onóraimis‡‡; n-onóradh muid‡‡
|
d'onóradh sibh / onóradh sibh‡; n-onóradh sibh‡‡
|
d'onóraidís; d'onóradh siad / onóraidís‡; onóradh siad‡; n-onóraidís‡‡; n-onóradh siad‡‡
|
a d'onóradh / a n-onóradh*
|
d'onórtaí / onórtaí‡; n-onórta퇇
|
future
|
onórfaidh mé; onórfad
|
onórfaidh tú; onórfair†
|
onórfaidh sé, sí
|
onórfaimid; onórfaidh muid
|
onórfaidh sibh
|
onórfaidh siad; onórfaid†
|
a onórfaidh; a onórfas / a n-onórfaidh*
|
onórfar
|
conditional
|
d'onórfainn / onórfainn‡; n-onórfainn‡‡
|
d'onórfá / onórfá‡; n-onórfᇇ
|
d'onórfadh sé, sí / onórfadh sé, sí‡; n-onórfadh sé, s퇇
|
d'onórfaimis; d'onórfadh muid / onórfaimis‡; onórfadh muid‡; n-onórfaimis‡‡; n-onórfadh muid‡‡
|
d'onórfadh sibh / onórfadh sibh‡; n-onórfadh sibh‡‡
|
d'onórfaidís; d'onórfadh siad / onórfaidís‡; onórfadh siad‡; n-onórfaidís‡‡; n-onórfadh siad‡‡
|
a d'onórfadh / a n-onórfadh*
|
d'onórfaí / onórfaí‡; n-onórfa퇇
|
subjunctive
|
present
|
go n-onóra mé; go n-onórad†
|
go n-onóra tú; go n-onórair†
|
go n-onóra sé, sí
|
go n-onóraimid; go n-onóra muid
|
go n-onóra sibh
|
go n-onóra siad; go n-onóraid†
|
—
|
go n-onórtar
|
past
|
dá n-onórainn
|
dá n-onórtá
|
dá n-onóradh sé, sí
|
dá n-onóraimis; dá n-onóradh muid
|
dá n-onóradh sibh
|
dá n-onóraidís; dá n-onóradh siad
|
—
|
dá n-onórtaí
|
imperative
|
onóraim
|
onóir
|
onóradh sé, sí
|
onóraimis
|
onóraigí; onóraidh†
|
onóraidís
|
—
|
onórtar
|
verbal noun
|
onóradh
|
past participle
|
onórtha
|
*indirect relative
† archaic or dialect form
‡ dependent form
‡‡ dependent form used with particles that trigger eclipsis (except an)
Note: Certain mutated forms of some words can never occur in standard Modern Irish.
All possible mutated forms are displayed for convenience.
- Ó Dónaill, Niall (1977) “onóir”, in Foclóir Gaeilge–Béarla, Dublin: An Gúm, →ISBN
- Gregory Toner, Sharon Arbuthnot, Máire Ní Mhaonaigh, Marie-Luise Theuerkauf, Dagmar Wodtko, editors (2019), “onóir”, in eDIL: Electronic Dictionary of the Irish Language
- de Bhaldraithe, Tomás (1959) “onóir”, in English-Irish Dictionary, An Gúm
- “onóir”, in New English-Irish Dictionary, Foras na Gaeilge, 2013-2024