magisch

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Dutch

[edit]

Etymology

[edit]

From magie (magic) +‎ -isch (-al).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈmaːɣis/
  • Audio:(file)
  • Hyphenation: ma‧gisch
  • Rhymes: -aːɣis

Adjective

[edit]

magisch (comparative magischer, superlative meest magisch or magischt)

  1. magical, controlled or determined by supernatural magic (not illusionism)
    Deze redenering is een voorbeeld van het magisch denken dat in deze cultuur alomtegenwoordig is
    This reasoning is an example of the magic thinking that pervades this culture.
  2. (figuratively) enchanting, spell-bound etc.
    Synonym: betoverend
    Zijn fluitspel had een magische uitwerking op het publiek.
    His flute playing worked like magic on his audience.
  3. (colloquial) psychedelic
    Synonym: psychedelisch

Declension

[edit]
Declension of magisch
uninflected magisch
inflected magische
comparative magischer
positive comparative superlative
predicative/adverbial magisch magischer het magischt
het magischte
indefinite m./f. sing. magische magischere magischte
n. sing. magisch magischer magischte
plural magische magischere magischte
definite magische magischere magischte
partitive magisch magischers

Derived terms

[edit]

Descendants

[edit]
  • Afrikaans: magies
  • Indonesian: magis
  • West Frisian: magysk

German

[edit]

Etymology

[edit]

From Magie (magic) +‎ -isch (-ish).

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

magisch (strong nominative masculine singular magischer, comparative magischer, superlative am magischsten)

  1. magical

Declension

[edit]

Further reading

[edit]
  • magisch” in Duden online
  • magisch” in Digitales Wörterbuch der deutschen Sprache