Karatay
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Karatay
Declension
[edit] declension of Karatay
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Karatay | Karataylar |
| accusative | Karatay'ı | Karatayları |
| dative | Karatay'a | Karataylara |
| locative | Karatay'da | Karataylarda |
| ablative | Karatay'dan | Karataylardan |
| genitive | Karatay'ın | Karatayların |
possessive of Karatay
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Karatay'ım | Karataylarım / Karatay'larım |
| senin (your) | Karatay'ın | Karatayların / Karatay'ların |
| onun (his/her/its) | Karatay'ı | Karatayları / Karatay'ları |
| bizim (our) | Karatay'ımız | Karataylarımız / Karatay'larımız |
| sizin (your) | Karatay'ınız | Karataylarınız / Karatay'larınız |
| onların (their) | Karatay'ı / Karatayları / Karatay'ları | Karatayları / Karatay'ları |