detrui

Borrowed from French détruire, ultimately from Latin dēstruō (“I destroy, demolish, ruin”). Compare Italian distruggere, Portuguese and Spanish destruir, German destruieren, English destroy, Romanian distruge.

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [deˈtrui]
• Rhymes: -ui
• Hyphenation: de‧tru‧i

detrui (present detruas, past detruis, future detruos, conditional detruus, volitive detruu)

1. (transitive) to destroy
   • 1999, Trans. Edwin Grobe, Mark Twain: Tri Noveloj‎^[1]:

     Vi metu monon en la manojn de tia viro nur se vi deziras lin detrui, tio estas fakto.

     You put money in the hands of that type of man only if you want to destroy him, that is a fact.

Conjugation of detrui

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		detruas		detruis		detruos
active participle		detruanta	detruantaj	detruinta	detruintaj	detruonta	detruontaj
	acc.	detruantan	detruantajn	detruintan	detruintajn	detruontan	detruontajn
passive participle		detruata	detruataj	detruita	detruitaj	detruota	detruotaj
	acc.	detruatan	detruatajn	detruitan	detruitajn	detruotan	detruotajn
nominal active participle		detruanto	detruantoj	detruinto	detruintoj	detruonto	detruontoj
	acc.	detruanton	detruantojn	detruinton	detruintojn	detruonton	detruontojn
nominal passive participle		detruato	detruatoj	detruito	detruitoj	detruoto	detruotoj
	acc.	detruaton	detruatojn	detruiton	detruitojn	detruoton	detruotojn
adverbial active participle		detruante		detruinte		detruonte
adverbial passive participle		detruate		detruite		detruote

infinitive		detrui						imperative		detruu						conditional		detruus