[go: up one dir, main page]

Jump to content

wywlec

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by WingerBot (talk | contribs) as of 23:42, 3 October 2024.
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ wlec.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈvɘ.vlɛt͡s/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘvlɛt͡s
  • Syllabification: wy‧wlec

Verb

[edit]

wywlec pf (imperfective wywlekać)

  1. (transitive, colloquial) to bring something out, usually with difficulty
    Synonym: wydobyć
  2. (transitive, colloquial) to drag somebody out by force
    Synonym: wyprowadzić
  3. (transitive, colloquial) to bring up (to reveal or remind someone of something unpleasant or embarrassing)
  4. (reflexive with się, colloquial) to roll out of somewhere (to leave a place with difficulty or reluctance)

Conjugation

[edit]
Conjugation of wywlec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wywlec
future tense 1st wywlokę wywleczemy
2nd wywleczesz wywleczecie
3rd wywlecze wywloką
impersonal wywlecze się
past tense 1st wywlokłem,
-(e)m wywlókł
wywlokłam,
-(e)m wywlokła
wywlokłom,
-(e)m wywlokło
wywlekliśmy,
-(e)śmy wywlekli
wywlokłyśmy,
-(e)śmy wywlokły
2nd wywlokłeś,
-(e)ś wywlókł
wywlokłaś,
-(e)ś wywlokła
wywlokłoś,
-(e)ś wywlokło
wywlekliście,
-(e)ście wywlekli
wywlokłyście,
-(e)ście wywlokły
3rd wywlókł wywlokła wywlokło wywlekli wywlokły
impersonal wywleczono
conditional 1st wywlókłbym,
bym wywlókł
wywlokłabym,
bym wywlokła
wywlokłobym,
bym wywlokło
wywleklibyśmy,
byśmy wywlekli
wywlokłybyśmy,
byśmy wywlokły
2nd wywlókłbyś,
byś wywlókł
wywlokłabyś,
byś wywlokła
wywlokłobyś,
byś wywlokło
wywleklibyście,
byście wywlekli
wywlokłybyście,
byście wywlokły
3rd wywlókłby,
by wywlókł
wywlokłaby,
by wywlokła
wywlokłoby,
by wywlokło
wywlekliby,
by wywlekli
wywlokłyby,
by wywlokły
impersonal wywleczono by
imperative 1st niech wywlokę wywleczmy
2nd wywlecz wywleczcie
3rd niech wywlecze niech wywloką
passive adjectival participle wywleczony wywleczona wywleczone wywleczeni wywleczone
anterior adverbial participle wywlókłszy
verbal noun wywleczenie

or

Conjugation of wywlec pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wywlec
future tense 1st wywlekę wywleczemy
2nd wywleczesz wywleczecie
3rd wywlecze wywleką
impersonal wywlecze się
past tense 1st wywlekłem,
-(e)m wywlekł
wywlekłam,
-(e)m wywlekła
wywlekłom,
-(e)m wywlekło
wywlekliśmy,
-(e)śmy wywlekli
wywlekłyśmy,
-(e)śmy wywlekły
2nd wywlekłeś,
-(e)ś wywlekł
wywlekłaś,
-(e)ś wywlekła
wywlekłoś,
-(e)ś wywlekło
wywlekliście,
-(e)ście wywlekli
wywlekłyście,
-(e)ście wywlekły
3rd wywlekł wywlekła wywlekło wywlekli wywlekły
impersonal wywleczono
conditional 1st wywlekłbym,
bym wywlekł
wywlekłabym,
bym wywlekła
wywlekłobym,
bym wywlekło
wywleklibyśmy,
byśmy wywlekli
wywlekłybyśmy,
byśmy wywlekły
2nd wywlekłbyś,
byś wywlekł
wywlekłabyś,
byś wywlekła
wywlekłobyś,
byś wywlekło
wywleklibyście,
byście wywlekli
wywlekłybyście,
byście wywlekły
3rd wywlekłby,
by wywlekł
wywlekłaby,
by wywlekła
wywlekłoby,
by wywlekło
wywlekliby,
by wywlekli
wywlekłyby,
by wywlekły
impersonal wywleczono by
imperative 1st niech wywlekę wywleczmy
2nd wywlecz wywleczcie
3rd niech wywlecze niech wywleką
passive adjectival participle wywleczony wywleczona wywleczone wywleczeni wywleczone
anterior adverbial participle wywlekłszy
verbal noun wywleczenie

Derived terms

[edit]
noun

Further reading

[edit]
  • wywlec in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wywlec in Polish dictionaries at PWN