[go: up one dir, main page]

Jump to content

üye

From Wiktionary, the free dictionary
The printable version is no longer supported and may have rendering errors. Please update your browser bookmarks and please use the default browser print function instead.

Turkish

Etymology

Coined during the language reform to replace the Arabic-derived âza and derived terms like meclis âzası. From either a Proto-Turkic root üy[1] or Proto-Mongolic *üye (joint) (modern Mongolian үе (üje)).[2]

Pronunciation

Noun

üye (definite accusative üyeyi, plural üyeler)

  1. member
  2. adherent

Declension

Inflection
Nominative üye
Definite accusative üyeyi
Singular Plural
Nominative üye üyeler
Definite accusative üyeyi üyeleri
Dative üyeye üyelere
Locative üyede üyelerde
Ablative üyeden üyelerden
Genitive üyenin üyelerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular üyem üyelerim
2nd singular üyen üyelerin
3rd singular üyesi üyeleri
1st plural üyemiz üyelerimiz
2nd plural üyeniz üyeleriniz
3rd plural üyeleri üyeleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular üyemi üyelerimi
2nd singular üyeni üyelerini
3rd singular üyesini üyelerini
1st plural üyemizi üyelerimizi
2nd plural üyenizi üyelerinizi
3rd plural üyelerini üyelerini
Dative
Singular Plural
1st singular üyeme üyelerime
2nd singular üyene üyelerine
3rd singular üyesine üyelerine
1st plural üyemize üyelerimize
2nd plural üyenize üyelerinize
3rd plural üyelerine üyelerine
Locative
Singular Plural
1st singular üyemde üyelerimde
2nd singular üyende üyelerinde
3rd singular üyesinde üyelerinde
1st plural üyemizde üyelerimizde
2nd plural üyenizde üyelerinizde
3rd plural üyelerinde üyelerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular üyemden üyelerimden
2nd singular üyenden üyelerinden
3rd singular üyesinden üyelerinden
1st plural üyemizden üyelerimizden
2nd plural üyenizden üyelerinizden
3rd plural üyelerinden üyelerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular üyemin üyelerimin
2nd singular üyenin üyelerinin
3rd singular üyesinin üyelerinin
1st plural üyemizin üyelerimizin
2nd plural üyenizin üyelerinizin
3rd plural üyelerinin üyelerinin
Predicative forms
Singular Plural
1st singular üyeyim üyelerim
2nd singular üyesin üyelersin
3rd singular üye
üyedir
üyeler
üyelerdir
1st plural üyeyiz üyeleriz
2nd plural üyesiniz üyelersiniz
3rd plural üyeler üyelerdir

Derived terms

References

  1. ^ Çağbayır, Yaşar (2007) “üye”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 5, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 5068
  2. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “üye”, in Nişanyan Sözlük