γράμμα

γράμμα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική γράμμα < γράφω

ΔΦΑ : /ˈɣɾa.ma/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γράμ‐μα

γράμμα ουδέτερο

1. σύμβολο ή χαρακτήρας του αλφάβητου, το οποίο αντιστοιχεί σε ένα φθόγγο

   ελληνικά γράμματα:

   Α α, Β β, Γ γ, Δ δ, Ε ε, Ζ ζ, Η η, Θ θ, Ι ι, Κ κ, Λ λ, Μ μ, Ν ν, Ξ ξ, Ο ο, Π π, Ρ ρ, Σ σ, Τ τ, Υ υ, Φ φ, Χ χ, Ψ ψ, Ω ω

   λατινικά γράμματα:

   A a, B b, C c, D d, E e, F f, G g, H h, I i, J j, K k, L l, M m, N n, O o, P p, Q q, R r, S s, T t, U u, V v, W w, X x, Y y, Z z

2. η επιστολή
3. → δείτε και τη λέξη γράμματα

• γράμμα του νόμου : η τυπική, επιφανειακή ερμηνεία του νόμου, σε αντίθεση με το πνεύμα του νόμου
• κατά γράμμα : χωρίς αλλαγές, πιστά
• νεκρό γράμμα : νόμος ή ρύθμιση που έχει θεσμοθετηθεί αλλά δεν ισχύει
• το πάει το γράμμα (και το φέρνει): υποδηλώνει ομοφυλόφιλο^[1]

  ≈ συνώνυμα: τον πίνει τον καφέ

→ δείτε και τη λέξη γράμματα

• γραμματο- Νεοελληνικές λέξεις με πρόθημα γραμματο- στο Βικιλεξικό
• -γραμμα Νεοελληνικές λέξεις με επίθημα -γραμμα στο Βικιλεξικό

και

• Όροι με γράμμα — Αναστασιάδη-Συμεωνίδη, Άννα (2003) Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη ISBN:960-231-097-9 & online @greek-language.gr (συντομογραφίες, αστερίσκος για λέξεις στη λογοτεχνία)

→ λείπει η κλίση

γράμμα < γράφ(ω) + -μα (με ⟨φμ⟩ > ⟨μμ⟩)

γράμμα ουδέτερο

1. το γράμμα
2. (Χρειάζεται επέκταση)

• δωρικός τύπος : γράθμα

• γράμμα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γράμμα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.