JPEG

Μια ασυμπίεστη ψηφιογραφική εικόνα (Bitmap) μπορεί να έχει, ανάλογα με την ανάλυσή της, πολύ μεγάλο μέγεθος. Για παράδειγμα, μια εικόνα σε ανάλυση 1024x768 έχει μέγεθος 2,25MB, καταλαμβάνοντας αντίστοιχο χώρο σε ένα μέσο αποθήκευσης, όπως σε ένα σκληρό δίσκο ή μια κάρτα μνήμης, ή απαιτώντας μεγάλο χρόνο προκειμένου να μεταφορτωθεί από ένα χρήστη του Διαδικτύου με αργή σύνδεση. Το μέγεθος έπρεπε να μειωθεί χωρίς ιδιαίτερη απώλεια ποιότητας. Έτσι, ήταν απαραίτητο να δημιουργηθεί κάποιο πρότυπο για την συμπίεση των εικόνων. Την δημιουργία αυτού του προτύπου ανέλαβε η ομάδα JPEG. Η ομάδα δημιουργήθηκε το 1986 και το πρότυπο το 1992. Το πρότυπο αυτό ονομάστηκε, επίσημα, ISO 10918-1 το 1994.

Λόγω του ότι το JPEG αφορά απωλεστική συμπίεση, εμφανίζονται ατέλειες στην εικόνα. Ανάλογα με το επίπεδο συμπίεσης που θα επιλεγεί (0 έως 100) αυξάνεται ή μειώνεται η ποιότητα της εικόνας μαζί με το μέγεθος του αρχείου. Υπάρχουν διαφόρων ειδών ατέλειες στην εικόνα JPEG. Μια ατέλεια είναι ο χωρισμός της εικόνας σε τετράγωνα 8x8 πίξελ. Το φαινόμενο αυτό ονομάζεται "macroblocking". Άλλες ατέλειες είναι η χρωματική παραμόρφωση, η παραμόρφωση των άκρων της εικόνας και η ανομοιομορφία των χρωμάτων (τα χρώματα δεν είναι συμπαγή και αναμειγνύονται στις άκρες του αντικειμένου που απεικονίζεται).

Ωστόσο, οι απώλειες αυτές δεν είναι, τις περισσότερες φορές, ορατές, εφόσον η απεικόνιση γίνεται σε οθόνη υπολογιστή. Αρχίζουν να εμφανίζονται όταν ο λόγος συμπίεσης μεγαλώσει αρκετά (περισσότερο από 60%) και η απεικόνιση γίνεται μέσω βιντεοπροβολέα σε μεγάλων διαστάσεων οθόνη. Οι εικόνες JPEG δεν είναι κατάλληλες για χρήση σε εκτυπωτικές εργασίες σε τυπογραφείο ή μεγάλων διαστάσεων σχεδιογράφους (plotters) και η χρήση τους σε αυτές τις περιπτώσεις αποφεύγεται.

• Το πρότυπο JPEG (JPEG ISO/IEC 10918-1 ITU-T Recommendation T.81) στην ιστοσελίδα του w3.