Rue de Solférino

Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. Βοηθήστε συνδέοντας το κείμενο με τις πηγές χρησιμοποιώντας παραπομπές, ώστε να είναι επαληθεύσιμο. Το πρότυπο τοποθετήθηκε χωρίς ημερομηνία. Για τη σημερινή ημερομηνία χρησιμοποιήστε: {{χωρίς παραπομπές|29|11|2024}}

Συντεταγμένες: 48°51′36″N 2°19′24″E / 48.86000°N 2.32333°E / 48.86000; 2.32333

Η Rue de Solférino (Οδός Σολφερινό) είναι οδός του 7ου διαμερίσματος του Παρισιού. Μήκους 232 μέτρων και πλάτους 20 μέτρων, η οδός Σολφερινό συνδέει την αποβάθρα Ανατόλ-Φρανς με τη λεωφόρο Σαιν-Ζερμαίν (boulevard Saint-Germain).

Η αρτηρία δημιουργήθηκε στη διάρκεια της Δεύτερης Αυτοκρατορίας με διάταγμα της 28ης Ιουλίου 1866. Οφείλει το όνομά της στην μάχη του Σολφερινό, μια νίκη του Ναπολέοντα Γ' στη Λομβαρδία (διάταγμα της 10ης Αυγούστου 1868). Αρχικά οδηγούσε στη γέφυρα του Σολφερινό (1859-1961).

Σήμερα, το τμήμα ανάμεσα στη Λεωφόρο Σαιν Ζερμαίν (boulevard Saint-Germain) και την οδό Σαιν-Ντομινίκ (rue Saint-Dominique) μετονομάστηκε σε Πλατεία Ζακ Μπαινβίλ (place Jacques Bainville) το 1961.

Από το 1999, η πεζογέφυρα Σολφερινό (μετονομάστηκε σε πεζογέφυρα Λεοπόλντ-Σεντάρ-Σανγκόρ το 2006) συνδέει, περνώντας πάνω από τον Σηκουάνα, την αποβάθρα του Κεραμεικού (1ο διαμέρισμα) με την rue de Solférino, στην θέση της παλιάς γέφυρας του Σολφερινό.

• Στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, στον αριθμό 10 εγκαθίσταται το υπουργείο Πληροφόρησης που είχε αναλάβει την προπαγάνδα του καθεστώτος του Βισύ, σύμβολο της συνεργασίας Γάλλων με τους κατακτητές. Ο υπουργός Πληροφόρησης Φιλίπ Ανριό δολοφονήθηκε εκεί στις 28 Ιουνίου 1944 από μια ομάδα παραστρατιωτικών. Από το 1944 μέχρι το 1978, υπήρξε η έδρα του Συνδικαλιστικού Κινήματος των Υπαλλήλων CGT. Στη θέση της βρίσκεται σήμερα η έδρα του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PS), που αγόρασε την ιδιωτική οικία από την GMF το 1981 (λόγω μετωνυμίας, ο όρος "Solférino" αντικατοπτρίζει συχνά την πολιτική του Σοσιαλιστικού Κόμματος απέναντι στα Μ.Μ.Ε.).

• Από το 1947 μέχρι το 1955, τα κεντρικά γραφεία της Συσπείρωσης του Γαλλικού Λαού (RPF) του στρατηγού Ντε Γκωλ βρίσκονταν σε μια ιδιωτική κατοικία στον αριθμό 5. Από την δεκαετία του 1970, αποτελεί την έδρα του Ινστιτούτου του Ιδρύματος Σαρλ-Ντε-Γκωλ. Η rue de Solférino υπήρξε ταυτόχρονα η έδρα διάφορων ενώσεων ή πολιτικών οργανώσεων πιστών στον στρατηγό Ντε Γκωλ, όπως της Εθνικής Ένωσης για την Στήριξη της Δράσης του Στρατηγού Ντε Γκωλ από το 1960 μέχρι το 1975 ή ακόμη της Υπηρεσίας Πολιτικής Δράσης (SAC).

• Βορειοανατολικά της οδού, βρίσκονται οι κήποι και ένα τμήμα της πρόσοψης του Ανακτόρου της Λεγεώνας της Τιμής του οποίου η κεντρική είσοδος βρίσκεται σε έναν κάθετο δρόμο, την rue de Lille.