Caudron C.800
| Caudron C.800 | |
|---|---|
 Το Caudron C.800 | |
| Τύπος | εκπαιδευτικό ανεμόπτερο |
| Κατασκευαστής | Nord Aviation (SNCAN) |
| Χώρα προέλευσης | Γαλλία |
| Σχεδιασμός | Raymond Jarlaud |
| Παρθενική πτήση | Απρίλιος 1942 |
| Μονάδες που παρήχθησαν | 315 |
Το Caudron C.800 (γνωστό και σαν Epervier (ξεφτέρι)), είναι γαλλικό διθέσιο εκπαιδευτικό ανεμόπτερο. Ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη του έγιναν κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, όμως η μεγάλης κλίμακας παραγωγή του ξεκίνησες μετά το τέλος της σύρραξης. Το C.800 ήταν το βασικό γαλλικό αεροσκάφος αυτής της κλάσης μέχρι τη δεκαετία του 1960, ενώ περιορισμένος αριθμός χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα.
Σχεδιασμός και ανάπτυξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο σχεδιασμός του ανεμοπτέρου ξεκίνησε λίγο μετά τη γαλλική συνθηκολόγηση (Ιούνιος 1940) και γίνονταν παράλληλα με την ανάπτυξη του Castel C.25S. Και τα δύο αεροσκάφη προορίζονταν για χρήση από αερολέσχες στο νότιο, μη κατεχόμενο, μέρος της μητροπολιτικής Γαλλίας (στην επονομαζόμενη Γαλλία του Βισύ). Το Caudron ήταν ένα υψηλοπτέρυγο μονοπλάνο ξύλινης κατασκευής. Η άτρακτος καλύπτονταν από ξύλινο μονοκόκ (monocoque)[1] και είχε τομή οβάλ σχήματος. Ο εκπαιδευτής και ο εκπαιδευόμενος κάθονταν ο ένας δίπλα στον άλλο.[2]
Τον Απρίλιο του 1942 πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση το πρώτο εκ των δύο πρωτοτύπων δοκιμών.[3][4] Το ίδιο έτος δοκιμάστηκε η μονοθέσια έκδοση (C.810) η οποία όμως δεν εξελίχθηκε διότι τα πρωτότυπα χάθηκαν σε βομβαρδισμό. Μετά το τέλος του πολέμου προτάθηκε η ανάπτυξη τενός ανώτερου μονοθέσιου, του C.811, αλλά το εγχείρημα δεν προχώρησε.[3] Το 1951 Raymond Jarlaud σχεδίασε το C.801, στο οποίο ενσωματώνονταν διάφορες βελτιώσεις, αλλά παρήχθη σε μικρούς αριθμούς.[3][5]
Επιχειρησιακή ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας το 1944, η κυβέρνηση παρήγγειλε 450 αεροσκάφη σε μια προσπάθεια ενίσχυσης της εγχώριας αεροπορικής βιομηχανίας.[4] Η παραγγελία μειώθηκε αργότερα στα 248 και η παραγωγή ξεκίνησε το 1945 στο εργοστάσιο του Aire-sur-Adour. Τα περισσότερα ανεμόπτερα παραδόθηκαν σε αερολέσχες όπου και χρησιμοποιήθηκαν μαζικά μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1960.[3] Μικρός αριθμός διατέθηκε στη Γαλλική Πολεμική Αεροπορία και την αεροπορία του Γαλλικού Πολεμικού Ναυτικού (Aéronavale).[4]
Το 2010 υπήρχαν ακόμα δέκα C.800 σε πολιτική χρήση στη Γαλλία καθώς και άλλο ένα στην Ολλανδία.[6]
Εκδόσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- C.800
- Κύρια έκδοση παραγωγής. Ολοκληρώθηκαν 302 μονάδες.
- C.801
- Βελτιωμένη έκδοση που αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1950. Κατασκευάστηκαν δέκα μονάδες.
- C.810
- Μονοθέσια έκδοση η οποία πέταξε για πρώτη φορά το 1942. Κατασκευάστηκαν δύο μόνο πρωτότυπα, τα οποία καταστράφηκαν κατά τη διάρκεια βομβαρδισμού.
- C.811
- Βελτιωμένη έκδοση. Δεν υλοποιήθηκε.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Shenstone, B.S.· K.G. Wilkinson· Peter Brooks (1958). The World's Sailplanes:Die Segelflugzeuge der Welt:Les Planeurs dans Le Monde (στα Primarily English with French and German) (1st έκδοση). Zurich: Organisation Scientifique et Technique Internationale du Vol a Voile (OSTIV) and Schweizer Aero-Revue. σελίδες 9–13.
- ↑ Hardy, Michael (1982). Gliders & Sailplanes of the World. London: Ian Allen Ltd. σελ. 25. ISBN 0 7110 1152 4.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 «French glider production». Vintage Glider Club News 44: pp.11–22. Summer 1982. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-24. https://web.archive.org/web/20120324145010/http://www.lakesgc.co.uk/mainwebpages/VGC%20News%201973-2003/No_44_Summer_1982.pdf. «production figures as stated in a special edition of AVIASPORT for French glider types, published by Pierre Bonneau in 1960».
- ↑ 4,0 4,1 4,2 «Caudron C.800 - j2mcl Planeurs». Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ «Caudron C.801 - j2mcl Planeurs». Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2012.
- ↑ Partington, Dave (2010). European registers handbook 2010. Air Britain (Historians) Ltd. ISBN 978-0-85130-425-0.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hardy, Michael (1982). Gliders & Sailplanes of the World. London: Ian Allen Ltd. σελ. 25. ISBN 0 7110 1152 4.
- Ogden, Bob (2009). Aviation Museums and Collections of Mainland Europe. Air Britain (Historians) Ltd. ISBN 978 0 85130 418 2.
- OSTIV (1958). The World's Sailplanes. 1. OSTIV & Schweizer Aero-Revue. σελίδες 31, 34.
- Partington, Dave (2010). European registers handbook 2010. Air Britain (Historians) Ltd. ISBN 978-0-85130-425-0.
- «French glider production». Vintage Glider Club News 44: pp.11–22. Summer 1982. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-03-24. https://web.archive.org/web/20120324145010/http://www.lakesgc.co.uk/mainwebpages/VGC%20News%201973-2003/No_44_Summer_1982.pdf. Ανακτήθηκε στις 2015-07-22. «production figures as stated in a special edition of AVIASPORT for French glider types, published by Pierre Bonneau in 1960».
- «Caudron C.800 - j2mcl Planeurs». Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2012.
- «Caudron C.801 - j2mcl Planeurs». Ανακτήθηκε στις 10 Νοεμβρίου 2012.
