110 Λυδία

110 Λυδία

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Αλφόνς Μπορελλύ
Ημ/νία ανακάλυψης	19 Απριλίου 1870
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 31 Δεκεμβρίου 2006 (Ι.Η. (JD) 2454100,5)
Αφήλιο	2,946 AU (440,76 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,520 AU (377,02 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,733 AU (408,88 εκατομ.km)
Εκκεντρότητα	0,078
Περίοδος περιφοράς	1650,49
Μέση ανωμαλία	306,39°
Κλίση	5,974°
Ω	56,99°
Όρισμα περιηλίου	= 281,95°
Απόλυτο μέγεθος (H)	7,86[2]

Η Λυδία (Lydia) είναι ένας μεγάλος αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 7,80. Η Λυδία έδωσε το όνομά της στην Οικογένεια αστεροειδών της Λυδίας. Ανακαλύφθηκε το 1870 από τον Γάλλο αστρονόμο Αλφόνς Μπορελλύ, που παρατηρούσε από τη Μασσαλία, και πήρε το όνομα της αρχαίας χώρας της Μικράς Ασίας (βλ. Λυδία). Η Λυδία ήταν ο δεύτερος από τους συνολικά 18 αστεροειδείς που ανακαλύφθηκαν από τον συγκεκριμένο αστρονόμο.

Η μέση διάμετρος της Λυδίας υπολογίσθηκε σε 86,1 χλμ., ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 670 τρισεκατομμύρια τόνους. Η μέση επιτάχυνση της βαρύτητας στον ισημερινό της Λυδίας εκτιμάται σε 2,41 cm/sec², δηλαδή η βαρύτητα εκεί είναι 406 φορές ασθενέστερη από την αντίστοιχη γήινη, ενώ η μέση ταχύτητα διαφυγής υπολογίζεται σε 45,5 m/sec (164 χιλιόμετρα την ώρα).

Ο φασματικός τύπος της Λυδίας δίνεται γενικώς ως M (μεταλλική σύσταση, από σίδηρο-νικέλιο), παρότι το ταξινομικό σύστημα Bus την κατατάσσει στον υπότυπο Xk (είδος ανθρακούχου). Η φασματική απορροφηση που εμφανίζει στο εγγύς υπέρυθρο αποδίδεται σε ορυκτά όπως ο ορθοπυρόξενος με χαμηλή περιεκτικότητα σε σίδηρο και ασβέστιο. Η περιεκτικότητα των ορυκτών της επιφάνειας σε νερό εκτιμάται μεταξύ του 0,14% και του 0,27% κατά μάζα. Το άλβεδό της είναι 0,181, ενώ η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 105 βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν. Μια επιπρόσθηση αμυδρού αστέρα από τη Λυδία σημειώθηκε στις 18 Σεπτεμβρίου 1999.

Η Λυδία περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό της μία φορά κάθε 10 ώρες και 56 λεπτά.

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα