hallmark

hallmark < hall + mark

hallmark ^(en)

1. το χαρακτηριστικό, το γνώρισμα, αυτό που χαρακτηρίζει κάτι, το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό

   ⮡  The desire for power is a hallmark of every dictator.

   Η φιλαρχία είναι το χαρακτηριστικό κάθε δικτάτορα.

   ⮡  His work bears the hallmark of genius.

   Το έργο του έχει το γνώρισμα της ιδιοφυΐας.

   ≈ συνώνυμα: → δείτε τη λέξη characteristic

2. (βρετανική σημασία) η διακριτική στάμπα (αρχικά για μπάρα χρυσού, τώρα γενική χρήση)

• hallmark - Oxford Learner's Dictionaries
• Stavropoulos, D N (2008). Stavropoulos, G N. ed. Oxford Greek-English Learner's Dictionary (Revised έκδοση). Oxford: Oxford University Press. σελ. 195. ISBN 9780194325684. , λήμμα: γνώρισμα