mig
Dansk
Etymologi
Fra oldnordisk mik.
Personligt pronomen
| Personlige pronominer på dansk | ||
| Nominativ | Akkusativ / Dativ | |
| 1. pers. sing. | jeg | mig |
| 2. pers. sing. | du - De | dig - Dem |
| 3. pers. sing. | han, hun, den, det | ham, hende, den, det |
| 1. pers. plur. | vi | os |
| 2. pers. plur. | I - De | jer - Dem |
| 3. pers. plur. | de | dem |
mig
- Første person akkusativ.
- Kan du høre mig?
Oversættelser
|
|
|
Kilder
- "mig" i Den Danske Ordbog
Islandsk
Etymologi
Fra oldnordisk mik.
| Personlige pronominer - Persónufornöfn | |||||
| Ental Eintala | 1. Person | 2. Person | 3. Person m | 3. Person f | 3. Person n |
| Nominativ Nefnifall | ég | þú | hann | hún | það |
| Akkusativ Þolfall | mig | þig | hann | hana | það |
| Dativ Þágufall | mér | þér | honum | henni | því |
| Genitiv Eignarfall | mín | þín | hans | hennar | þess |
| Flertal Fleirtala | 1. Person | 2. Person | 3. Person m | 3. Person f | 3. Person n |
| Nominativ Nefnifall | við | þið | þeir | þær | þau |
| Akkusativ Þolfall | okkur | ykkur | þá | þær | þau |
| Dativ Þágufall | okkur | ykkur | þeim | þeim | þeim |
| Genitiv Eignarfall | okkar | ykkar | þeirra | þeirra | þeirra |
Pronomen
mig