[go: up one dir, main page]

Prif Weinidog Ffrainc rhwng 1981 a 1984 a gwleidyddol sosialydd oedd Pierre Mauroy (5 Gorffennaf 19287 Mehefin 2013). Bu hefyd yn Faer Lille rhwng 1973 a 2001. Bu farw o gansar yr ysgyfaint yn 84 oed. Galwyd Stadiwn Lille ar ei ôl: Stade Pierre-Mauroy.[1]

Pierre Mauroy
Ganwyd5 Gorffennaf 1928 Edit this on Wikidata
Cartignies Edit this on Wikidata
Bu farw7 Mehefin 2013 Edit this on Wikidata
Clamart Edit this on Wikidata
DinasyddiaethFfrainc Edit this on Wikidata
Alma mater
  • National Normal School of Apprenticeship Edit this on Wikidata
Galwedigaethgwleidydd, athro ysgol Edit this on Wikidata
SwyddPrif Weinidog Ffrainc, First Secretary of the French Socialist Party, Aelod o Gynulliad Cenedlaethol Ffrainc, Maer Lille, Aelod o Sénat Ffrainc, Aelod Senedd Ewrop Edit this on Wikidata
Plaid WleidyddolY Blaid Sosialaidd, Adran Ffrengig o'r Gweithwyr Rhyngwladol Edit this on Wikidata
Gwobr/auUwch Swyddog y Lleng Anrhydedd, Croes Cadlywydd Urdd Teilyngdod Gweriniaeth Ffederal yr Almaen, Uwch Groes Urdd Teilyngdod Cenedlaethol, Marchog Urdd Leopold, Cadlywydd Urdd y Coron, Urdd Llew y Ffindir, Urdd Teilyngdod Gweriniaeth Gwlad Pwyl, Uwch Groes Urdd Filwrol Crist, Swyddog o Urdd Genedlaethol Quebec, National Order of the Lion of Senegal, Marchog Uwch-Groes Urdd Teilyngdod Gweriniaeth yr Eidal, Uwch Ruban Urdd Cenedlaethol y Cedrwydd Edit this on Wikidata

Cafodd ei ethol yn Brif Ysgrifennydd y Blaid Sosialaidd ym 1988, ac ymddiswyddodd ym 1992.

Cefndir cynnar

golygu

Fe'i ganed yn Cartignies yng ngogledd-ddwyrain Ffrainc. Tra'n athro, yn y 1950au, bu'n flaenllaw oddi fewn i Fudiad Sosialaidd yr Ieuenctid ac yna oddi fewn i undeb athrawon département (neu 'Ranbarth') Nord. Erbyn 1966 roedd yn un o arweinwyr plaid gweithwyr Ffrainc, y Section Française de l'Internationale Ouvrière, SFIO.

Swyddi gwleidyddol
Rhagflaenydd:
Raymond Barre
Prif Weinidog Ffrainc
22 Mai 198117 Gorffennaf 1984
Olynydd:
Laurent Fabius

Cyfeiriadau

golygu
  1. "Pierre Mauroy, Former French Socialist Premier, Dies at 84 - The New York Times". nytimes.com. Cyrchwyd 3 Mawrth 2017.