[go: up one dir, main page]

Jump to content

Antonin Dvorjak

QIRIMTATAR VİKİPEDİYASINIÑ MALÜMATI
Antonin Dvorjak
portrait
Doğma adı çehçe Antonín Leopold Dvořák
Doğğan künü 1841 sentâbr 8(1841-09-08)[1][2][3][…]
Doğğan yeri
Ölgen künü 1904 mayıs 1(1904-05-01)[1][2][3][…] (62 yaşında)
Ölgen yeri
Memleketi
Zenaatı klassik muzıka bestekârı, organcı, professor, dirijor, muzıkaşınas, kemaneci, altçı, bestekâr, oca, pianinocı, muzıka ocası, virtuoz
Baba František Dvořák[d]
Ana Anna Dvořáková[d]
Ömür arqadaşı Anna Čermáková[d]
Balalar Otilie Suková[d], Otakar Dvořák[d] ve Magdalena Dvořáková[d]
Mukâfatlar
Avtograf Изображение автографа
Saytı Lua error: expandTemplate: template "ref-cs" does not exist.
Логотип Викисклада Медиафайлы на Викискладе

Antonin Leopold Dvorjak (çehçe Antonín Leopold Dvořák, [ˈantoɲiːn ˈlɛopolt ˈdvor̝aːk]; 1841 sentâbr 8 — 1904 mayıs 1) — romantizm devriniñ çeh bestekârı ve dirijorıdır. Bedrjih Smetana peşinden ketken Dvorjak, milliy ananelerini inkişaf ettire ve çeh muzıkası ve muzıka mektebiniñ dünya emiyetini tasdıq etti.

Bestekârnıñ doğğan evi, Nelagozeves, Çehiya

Moraviya ve Bogemiya halq muzıkasınıñ qaydeleri ve unsurlarından ibaret olğan Dvorjaknıñ eserleri vezin ve aenk çeşitligi, nağmeligi, baylığı, aletlendirüvniñ parlaqlığı ve şekilniñ tüzgünliginen farq ete. Stabat Mater (1877 s.), «Slavân oyunları» (1878, 1886), Rekviyem (1890 s.), № 9 Simfoniya «Yañı dünyadan» (1893 s.), «Amerika» telli kvarteti (1893 s.), Orkestrnen violonçel içün kontsert (1895 s.) ve «Suv anası» operası (1900) - Dvorjaknıñ eñ meşur eserleridir.

Dvorjaknıñ fortepiano kontsertiniñ afişası

1891 s. Kembric universitetinde № 8 Simfoniya ve Stabat mater icra etkeni içün Dvorjakqa ilim doktorı unvanı berildi.

1892-1895 ss. Dvorjak, ABDde yaşay ve Nyu Yorkta Milliy kontservatoriyanıñ başı edi. Bostonda müelliflik kontsertlerni bere, Çikagoda dünya sergisinde çıqış yapa edi. ABDde 1893 s. yazğan «Yañı dünyadan» 9-ıncı simfoniyası pek rağbetli oldı. 9-ıncı simfoniyanıñ temeline zenci ve Amerika yelrlileriniñ halq qaydeleri qoyuldı.

1904 senesi mayısnıñ 1-inde Praga şeerinde meşur bestekâr, qanı miyine aquv sebebinden vefat etti. Vışegrad mezarlığında defin etildi.

Pragada yerleşken Antonin Dvorjak eykeli
Praga şeerinde yerleşken Vışegrad mezarlığındaki Antonin Dvorjaknıñ mezarı
  • Alfred, 1870 s.
  • Qıral ve kömürci (Král a uhlíř), 1871 s. ve 2. versiya - 1874 s.
  • İnatlar (Tvrdé palice), 1874 s.
  • Vanda, 1875 s.
  • Qurnaz köylü (Šelma sedlák), 1877 s.
  • Dimitriy (Dimitrij), 1882s. ve 2. versiya — 1894 s.
  • Yakobin (Jakobín), 1888 s.
  • Şeytan ve Papiy (Čert a Káča), 1899 s.
  • Suv anası (Rusalka), 1900 s.
  • Armida, 1903 s.

Simfonik orkestr içün eserler

[deñiştir | kodunı deñiştir]
  • №1 Simfoniya, «Zlonické zvony», 1865 s.
  • №2 Simfoniya, 1865 s.
  • №3 Simfoniya, 1873 s.
  • №4 Simfoniya, 1874 s.
  • №5 Simfoniya, 1875 s.
  • №6 Simfoniya, 1880 s.
  • №7 Simfoniya, «London», 1885 s.
  • №8 Simfoniya, 1889 s.
  • №9 Simfoniya, «Yañı dünyadan», 1893 s.
  • Simfoniya, «Neptun», 1893 (bitirilmegen)
  • Simfonik rapsodiya, 1874 s.
  • Orkestr içün simfonik şekiller, 1877 s.
  • Slavân rapsodiyası, 1878 s.
  • Çeh süitası, 1879 s.
  • Efsaneler, 1881 s.
  • Scherzo capriccioso, op. 66, 1883 s.
  • Vodník, simfonik poema, 1896 s.
  • Polednice, simfonik poema, 1896 s.
  • Zlatý kolovrat, simfonik poema, 1896
  • Holoubek, simfonik poema, 1896
  • Batır yırı (Píseň bohatýrská), simfonik poema, 1899 s.
  • Slavân oyunları, 1878 s.
  1. 1,0 1,1 Bibliothèque nationale de France идентификатор BNF (фр.): açıq malümat platforması — 2011.
  2. 2,0 2,1 Lloyd-Jones D. M. Antonin Dvorak // Encyclopædia Britannica (англ.)
  3. 3,0 3,1 Antonin Leopold Dvorak // Internet Broadway Database (англ.) — 2000.
  4. 4,0 4,1 Чешская национальная авторитетная база данных
  5. Studenti pražských univerzit 1882–1945
  6. 6,0 6,1 Archivio Storico Ricordi — 1808.
  7. Бэлза И. Ф. Дворжак Антонин // Большая советская энциклопедия (rus.): [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохорова — 3-е изд. — Москва: Советская энциклопедия, 1972. — Т. 7 : Гоголь — Дебит. — С. 594.