Pod Sjevernim polom se u svakodnevnom jeziku podrazumijeva najsjevernija tačka Zemlje^[1], a to se obično smatra i kao geografski Sjeverni pol. Osim toga, postoje i druge definicije, magnetni Sjeverni pol, geomagnetni Sjeverni pol, kao i Sjeverni pol nepristupačnosti.

Trenutno, četiri različita Sjeverna pola, onako kako su definisana, nalaze se u Arktičkom (Sjevernom ledenom) okeanu, odnosno na njegovim ostrvima. Sa promjenom Zemljinog magnetnog polja mijenja se i položaj magnetnog, odnosno geomagnetnog Sjevernog pola, što se tokom prošlosti Zemlje već više puta događalo.

Geografski Sjeverni pol (1) je najsjevernija tačka Zemlje i kao pol se utvrđuje rotacijom Zemlje. On leži na Zemljinoj osi i nalazi se na 90° sjeverne geografske širine. Na tom mjestu nema kopna, nego samo led i voda, a ispod njega je Sjeverni ledeni okean, dubok oko 4.087 metara.

Magnetni Sjeverni pol (2) je tačka na kojoj su sile magnetnog polja (vektori) uspravne u odnosu na površinu Zemlje i pokazuju prema kompasu. 2003. godine on je bio kod 78° N, 104° W, u blizini ostrva Elef-Ringnes, jednog od ostrva iz Ostrva arhipelaga kraljice Elizabete u Kanadi. U ovo naše vrijeme se magnetni Sjeverni pol pomiče (on se ne pomiče uvijek jednako) oko 40 kilometara prema sjeveru i 2005. je izašao izvan područja Kanade.

Geomagnetni Sjeverni pol (3) sjeverne hemisfere je izračunanati pol nestabilnog Zemljinog magnetnog polja pod pretpostavkom, da se u sredini Zemlje nalazi magnetni štap. On se sada nalazi na 78°30' N, 69° Z kod Tule na Grenlandu.

Sjeverni pol nepristupačnosti (4) po definiciji je stalna tačka Arktika koja je najdalja od svih obalnih linija. Nalazi se na 84°03' N i 174°51' W i "osvojena" je tek u maju 1927.; za južni pol na Antarktiku odgovarajuća tačka je tačka koja se nalazi na najudaljenijem mjestu od bilo koje obalne linije. Unutar Sjevernog pola nepristupačnosti nema kopna, nego samo led, i voda Sjevernog ledenog okeana, koji je na tom mjestu dubok oko 3.000 metara.

U odnosu na vrijeme (u smislu protoka vremena, a ne klimatski) na Arktiku, za razliku od Antarktika, ne važe nikava posebna pravila. Zbog toga je na geografskom Sjevernom polu moguće, hodajući u krug oko njega, u kratkom vremenu preći sve vremenske zone.

Igla na kompasu je magnet, podijeljen na dva dijela, sjevernu i južnu polovinu. Polovina koja pokazuje prema sjeveru uvijek se označava kao sjeverni pol magneta. Nju privlači magnetno polje na sjeveru. Fizički gledano, samo se suprotni polovi privlače. Sjeverni pol privlači samo južni, i obratno. Istoimeni se polovi odbijaju. Dakle, sjeverni pol bi u fizičkom smislu morao biti južni pol. Magnet u unutrašnjosti Zemlje, koji stvara Zemljino magnetno polje, svojim južnim polom pokazuje uvijek na sjever, a sjevernim na jug.

Na geografski Sjeverni pol prvi je stigao 6. aprila 1909. američki istraživač Robert Edvin Piri. On je došao Sjevernom polu bliže od bilo kog čovjeka prije njega.

• Arktik
• Antarktik
• Južni pol