Poljaci

Poljaci su zapadnoslavenski narod sa više od 65 miliona pripadnika. Prema popisu stanovništva iz 2011. Poljaka je u Poljskoj bilo 37.394.000 od ukupne populacije ove države od 38.538.000 stanovnika.^[1] Osim toga, oko 120.000 Poljaka živi u Irskoj, 350.000 u Litvaniji, 1.000.000 u Bjelorusiji, 40.000 u Češkoj, 3.300.000 u Njemačkoj, 1.050.000 u Francuskoj, 800.000 u Kanadi i 10.600.000 u SAD-u. Nadalje, Poljaci žive i u Brazilu, Argentini, Južnoj Africi, Latviji, Ukrajini, Mađarskoj, Rumuniji, Kazahstanu, Švedskoj, Belgiji, Velikoj Britaniji, Holandiji, Austriji, Grčkoj i Italiji.

Međunarodne organizacije procjenjuju, da u svijetu živi 60 miliona ljudi koje se može smatrati Poljacima, dok se u Poljskoj govori o ukupnom broju od više od 70 miliona. Ako se tome pribroje svi ljudi koji su u zadnjih 150 godina imali jednog poljskog pretka, onda se dolazi do gotovo 100 miliona Poljaka.

Poljaci govore poljski jezik. Ime Poljak (poljski polak(m)/polka(ž)) izvodi se od staroslavenske riječi "pole" (polje). Prema tome, ime "Poljaci" je izvedeno iz značenja "stanovnici polja".

Prvobitno područje naseljavanja plemena Poljaka je oko rijeka Notec i Warta, u okolini današnjih gradova Poznanj i Gniezno. Već u srednjem vijeku to se pleme udružilo sa srodnim plemenom Wislana koji su živjeli u okolini današnjih gradova Krakov i Varšava. Na tim su područjima živjela i druga plemena, kao Gorali, Mazovi, Krakovci i još neki. S osnivanjem jagelovičko-litvanske države, mnogi Poljaci se naseljavaju u područjima današnje jugoistočne Litvanije, današnjoj zapadnoj polovini Bjelorusije i današnjoj zapadnoj trećini Ukrajine, osim toga u sjevernom dijelu Moravske i sjevernoj Slovačkoj. Tokom industrijalizacije u 19. vijeku Poljaci su se selili prema industrijskim centrima Njemačke i Austrougarske.

Nakon Drugog svjetskog rata Poljaci su bili iseljeni iz istočnih dijelova ranijeg poljskog područja i bili naseljeni u zapadne dijelove Poljske koje su do tada naseljavali Nijemci.