Nicolae Ceaușescu

Rodio se u naselju Scornicești, u okrugu Olt. Kad je imao 11 godina otišao je u Bukurešt da bude šegrt obućara.

Priključio se tada ilegalnoj Komunističkoj partiji Rumunije u 1932. Od 1936. proveo je dvije godine u zatvoru iz političkih razloga. Od 1940. godine je ponovo bio u zatvoru. Gheorghea Gheorghiu-Deja, svog mentora upoznao je u internacijskom logoru. Poslije drugog svjetskog rata bio je sekretar Unije komunističke omladine (1944–1945). Godine 1946. oženio se Elenom Petrescu.

Nakon komunističkog preokreta u Rumuniji 1947. godine, Ceaușescu je bio Gheorghiu-Dejov ministar poljoprivrede te kasnije zamjenik ministra oružanih snaga. Narednih godina penjao se na partijskoj ljestvici sve do drugog najvišeg ranga partijske hijerarhije. U 1967. je učvrstio svoju vlast postajući predsjednik Državnog komiteta.^[4]

Vanjsku politiku Ceaușescua najviše karakterizira nastojanje da Rumunija smanjuje uticaj Sovjetskog Saveza. U 1960-im on je prekinuo aktivno učešće u Varšavskom paktu (iako Rumunija službeno nije istupila). Ceauşescuova Rumunija je jedina zemlja iz te organizacije koja nije učestvovala u invaziji na Čehoslovačku 1968. godine već je osudila intervenciju.

Rumunija je također bila prva zemlja istočnog bloka koja je imala službene odnose s Evropskom zajednicom (od 1974). U 1984. ona je bila jedna od tri komunističkih zemalja (ostale su bile Jugoslavija i Kina) koje su poslale svoje reprezentacije na Olimpijadu u Los Angeles. Rumunija je bila jedina članica Varšavskog pakta koja nije prekinula odnose s Izraelom nakon trećeg arapsko-izraelskog rata 1967. godine.

Zbog takvog spretnog maneviranja između dva bloka, zemlje Zapada su Ceauşescuu progledali kroz prste kad je bila riječ o njegovoj totalitarnoj vlasti koja je grubo uskraćivala ljudska prava.

•   Nicolae Ceaușescu na Wikimedia Commonsu