Asimilacija

Asimilacija, u antropologiji i sociologiji je društveni proces u kojem se pojedinci ili grupe različitih etničkih baština stapaju u preovladavajuću kulturu jednog društva.

Ovaj proces asimilacije uključuje preuzimanje osobina preovladavajuće kulture u tolikoj mjeri da se asimilirana grupa prestaje društveno razlikovati od ostalih članova društva. Drugim riječima, gubi svoj lični identitet i prepoznatljivost ili potpuno nestaje. Kao takva, asimilacija je najekstremniji oblik akulturacije. Iako asimilacije može biti ostvarena putem sile ili dobrovoljno, veoma je rijetko da manjinske grupe u potpunosti zamijene svoju prethodnu kulturnu praksu. Religija, izbor ishrane, proksemika (bliskost ili fizička udaljenost između ljudi u datoj društvenoj situaciji), i estetika su među osobinama koje se obično najteže mijenjaju. Asimilacija ne označava "rasno" ili biološko stapanje, iako može doći i do toga.

U svjetskoj historiji bilo je čestih pokušaja da se prisilom asimiliraju manjinske grupe. Prisilna asimilacija autohtonih naroda bila je posebno česta pojava za vrijeme evropskih kolonijalnih carstava u 18., 19., i 20. vijeku. U Sjevernoj i Južnoj Americi, Australiji, Africi i Aziji, kolonijalnom politikom prema starosjedilačkim narodima često je dolazilo do prisilne promjene njihove vjere, uklanjanje djece od roditelja, podjela imovine zajednice koja se kasnije prodavala pojedincima koji postaju vlasnici parcela zemljišta, podrivanje lokalnih ekonomija i uloge spolova putem prebacivanja odgovornosti za uzgoj ili druge oblike proizvodnje sa žena na muškarce i ukidanje pristupa domaćim prehrambenim proizvodima. Nasilne asimilacije su rijetko uspješne, a uglavnom imaju trajno negativne posljedice za primaoca druge kulture.

Dobrovoljne asimilacije, iako obično vršene pod pritiskom preovladavajuće kulture, su također bile rasprostranjene tokom historije. Jedan takav slučaj potječe iz vremena španske inkvizicije iz kasnog 14. i 15. vijeka kada su mnogi Muslimani i Jevreji odgovorili na vjerske progone dobrovoljnim prelaskom na katoličanstvo. Bili su poznati pod nazivima "Moriscos" i "Marranos" i tajno su nastavili da obavljaju svoje religijske rituale.

Drugi primjer dobrovoljne asimilacije se desio tokom 18. i 19. vijeka, kada su se milioni Evropljana preselili u Sjedinjene Države. Iako se smatra da je došlo do potpunog uklapanja imigranata evropskog porijekla kao članova preovladavajuće anglo-protestantske kulture, naučnim istraživanjima s kraja 20. i početkom 21. vijeka. zastupa se uravnoteženiji i pluralistički pogled na historijske promjene kultura među američkim etničkim grupama.^[1] Pojam asimilacija može da označava kulturalni, jezički, psihološki i prirodni proces.