749.
godina
Godine:
◄◄ | ◄ | 745. | 746. | 747. | 748. | 749. | 750. | 751. | 752. | 753. | ► | ►► |
Decenije:
◄ | 710-e | 720-e | 730-e | 740-e | 750-e | 760-e | 770-e | ► |
Vijekovi: |
Godina 749. (DCCXLIX) bila je redovna godina koja počinje u srijedu u julijanskom kalendaru. Oznaka 749. za ovu godinu se koristi od ranog srednjeg vijeka, kada je kalendarska era Anno Domini u Evropi postala glavnom metodom označavanja godina.
Gregorijanski kalendar | 749 DCCXLIX |
Ab Urbe condita | 1502 |
Asirski kalendar | 5499 |
Bengalski kalendar | 156 |
Berberski kalendar | 1699 |
Budistički kalendar | 1293 |
Burmanski kalendar | 111 |
Bizantijski kalendar | 6257–6258 |
Kineski kalendar | 戊子年 (Zemljani Pacov) 3445 ili 3385 — do — 己丑年 (Zemljani Vo) 3446 ili 3386 |
Koptski kalendar | 465–466 |
Diskordijanski kalendar | 1915 |
Etiopijski kalendar | 741–742 |
Hebrejski kalendar | 4509–4510 |
Hinduski kalendari | |
- Vikram Samvat | 805–806 |
- Šaka Samvat | 671–672 |
- Kali Juga | 3850–3851 |
Holocenski kalendar | 10749 |
Iranski kalendar | 127–128 |
Islamski kalendar | 131–132 |
Julijanski kalendar | 749 DCCXLIX |
Korejski kalendar | 3082 |
Minguo kalendar | 1163 prije Tajvana 民前1163年 |
Seleukidska era | 1060/1061 AG |
Tajlandski solarni kalendar | 1291–1292 |
Događaji
urediEvropa
uredi- Lombardski kralj Ratchis opsjeda Peruđu, ali ga je papa Zaharija uvjerio da poništi opsadu. Njegova odluka da ukine opsadu Peruđe podriva njegov autoritet među langobardskim plemstvom i na kraju rezultira time da ga plemstvo smijeni na saboru u Milanu. Kralj Ratchis je primoran da se povuče sa svojom porodicom u manastir u Monte Kasinu.
- Juni – Aistulf nasljeđuje svog brata Ratchisa kao kralj Langobarda i ženi se Gisaltrudom, sestrom Anselma, vojvode od Furlanije.
- Glad u Španiji [1] (749-750). Emigracija španjolskih kršćana u Pirineje i Languedoc [2].
Britanija
uredi- Kralj Ælfwald od Istočne Anglije umire nakon 36-godišnje vladavine. Naslijedili su ga Beonna, Æthelberht I i moguće Hun (veza nepoznata). Beonna se pojavljuje kao dominantni monarh.
- Kralj Æthelbald od Mersije saziva Sinodu u Gumleyu, na poticaj Bonifacija, biskupa Mainza, i izdaje povelju koja oslobađa Katoličku crkvu svih javnih tereta.
Emevijski halifat
uredi- Abasidska revolucija: muslimanske snage pod vodstvom Qahtabe ibn Šabiba al-Ta'ija pobjeđuju veliku vojsku Emevija (50.000 ljudi) kod Isfahana i napadaju Irak, zauzimajući grad Kufu.
- Abdullah ibn Abd al-Malik, emevijski princ, pogubljen je razapinjanjem po naredbi prvog abasidskog halife, Abdullaha ibn Muhammeda, u Al-Hirahu (ili 750.).
- 28. oktobar – Abdullah ibn Muhammed je proglašen halifom u Kufi od strane njegovih pristalica i usvaja titulu Es-seffâh [3].
Srednja Amerika
uredi- 18. februar – Kʼakʼ Jipjaj Čan Kʼawiil ("Dimna vjeverica") postaje novi vladar majanske gradske države Copán u Hondurasu nakon smrti Kʼakʼ Tiliwa Čan Jopaata, koji je vladao od 738. K'ak' Jipjaj vlada do 76. godine.
Japan
uredi- 19. august – Car Šōmu abdicira s prijestolja, nakon 25-godišnje vladavine kojom su dominirale njegova supruga (i tetka), Kōmjō, pučanka kojom se oženio sa 16 godina. Njega nasljeđuje njegova kćerka Koken; Šōmu postaje prvi penzionisani car koji je postao budistički sveštenik [4].
Azija
uredi749. u temama
urediGeografija
uredi- 18. januar – Zemljotres u Galileji: Palestina i istočna Transjordanija su razoreni zemljotresom. Gradovi Tiberias, Beit Še'an, Hippos i Pella su u velikoj mjeri uništeni.
- Muhammed al-Šajbani, muslimanski pravnik (približan datum; u. 805.)
- 27. august – Qahtaba ibn Šabib al-Ta'i, muslimanski general
- 4. decembar – Jovan Damaskin, sirijski monah i sveštenik
- Ælfwald, kralj istočne Anglije
- Abdullah ibn Abd al-Malik, emevijski princ (ili 750.)
- Ailello hui Daimine, kralj Uí Mainea (Irska)
- Gyōki, japanski budistički sveštenik (r. 668.)
Reference
uredi- ^ Juan de Ferreras, Vaquette d'Hermilly Histoire générale d'Espagne, Volume 2. Charles Osmon, Jacques Clousier, Louis-Estienne Ganeau, 1742
- ^ Michel Rouche Histoire du Moyen Âge, Volume 1. Editions Complexe, 2005 (ISBN 978-2-8048-0042-0)
- ^ David Nicolle (2009). The Great Islamic Conquests 632–750 AD, p. 78. ISBN 978-1-84603-273-8
- ^ Varley, H. Paul (1980). A Chronicle of Gods and Sovereigns. New York: Columbia University Press. ISBN 0-231-04940-4
- ^ Hans Bielenstein Diplomacy and trade in the Chinese world, 589-1276, Partie 4, Volume 18. Brill, 2005 (ISBN 978-90-04-14416-3)
- ^ René Grousset, Histoire de la Chine, Paris, Club des Libraires de France, 1942.