Nikola II, car Rusije
Nikola II (Nikolaj Aleksandrovič Romanov; 18. maj 1868 – 17. juli 1918) bio je posljednji car Rusije[1] i veliki vojvoda Finske. Vladao je od 1894. pa do prisilne abdikacije 1917. Završio je vladavinu za vrijeme Oktobarske revolucije 1917. kad su on i njegova porodica ubijena od boljševika.
Mladost
[uredi | uredi izvor]Rođen je u Moskvi 1868. godine. Bio je najstariji sin cara Aleksandra III i carice Marije Fjodorovne (Dagmar od Danske).
Oženio je Aliciju od Hessena (Aleksandra Fjodorovna), s kojom je imao petero djece, četiri kćeri i jednog sina. Ubrzo po vjenčanju umro mu je otac i Nikolaj je naslijedio rusku krunu.
Vladavina
[uredi | uredi izvor]Period njegove vladavine obilježio je ekonomski razvoj Rusije i, istovremeno, porast socijalno-političkih kontradikcija i revolucionarnih pokreta koji su doveli do revolucija (1905 — 1907; 1917. godine). U vanjskoj politici vodio je politiku ekspanzije na istok gdje je vodio rat s Japanom. U Prvom svjetskom ratu priključio se Antanti. Opće nezadovoljstvo u društvu, pojačano dugim i iscrpljujućim ratom, dovelo je do svrgavanja carskog režima u Februarskoj revoluciji 1917. godine.
Ubistvo
[uredi | uredi izvor]Poslije Nikoline abdikacije, Rusija je ušla u građanski rat. Nikola je s porodicom bio interniran u Sibir, a zatim na Ural. Boljševici su Nikolu, njegovu suprugu i svih petero djece strijeljali u julu 1918. godine u Jekaterinburgu.
Car Nikola II kanoniziran je od strane Ruske pravoslavne crkve u izbjeglištvu 1981. godine, a u zemlji 2000. godine.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ "Nicholas II | Biography, Wife, Abdication, Death, & Facts | Britannica". www.britannica.com (jezik: engleski). 4. 9. 2023. Pristupljeno 27. 9. 2023.
| Prethodi: | Car Rusije | Slijedi: |
| Aleksandar III | / |
|  | |
